Maar zoals gewoonlijk heeft een gevolg doorgaans
minstens twee oorzaken. Laten we eerst naar de
vraagzijde kijken.
China
Buiten de eigen jaarproductie geschat op 340 ton
heeft China ook flink aan de importzijde geopereerd. Hoeveel
daarmee is binnen gehaald, doet het verhaal niet daar het land
op dit terrein niet graag het achterste van de tong laat zien.
Wel weten we formeel dat er in 2010 een slordige 260 ton in het
buitenland is “opgehaald”(Afrika) maar dit verklaart niet de
omzet van 700 ton in de particuliere markt, dus moet er via
derden kanalen meer zijn ingekocht.
Als het land de goudreserve op het mondiale
gemiddelde (V.S. is nu een groot vraagteken geworden!) van 11%
zou willen leggen dan zou de reserve op basis van de huidige
gegevens met de factor zes moeten worden opgehoogd of ruim
tweemaal de mondiale jaarproductie.
India
Opvallend was dat de vraag vanuit India in de
maanden april en mei met ruim 500% (!) was gestegen vergeleken
met dezelfde periode vorig jaar naar bijna $9 miljard, terwijl
het jaargemiddelde slechts op $22 miljard ligt, althans volgens
Sudhir Chakraborty van Standard Chartered Bank in New Delhi. De
import ervan droeg bij tot een negatieve handelsbalans van
totaal $15 miljard. Vraag is in hoeverre de toenemende inflatie
in het land, waarbij de voedselprijzen stegen tot bijna 9% en
brandstof zelfs met bijna 13% hiermee ook te maken had. Op grond
hiervan heeft de Reserve Bank of India (RBI) de rente opnieuw
met 25 basispunten naar 7,5% verhoogd.
Zolang de negatieve rente (rentevoet minus
inflatie) vigeert, zal de vraag naar edelmetaal aanhouden maar
door de hogere rente zal er door de burger minder aan goud en
zilver kunnen worden gespendeerd. Dit laat de vraag van de RBI
evenwel onverlet. Deze bank heeft al een jaar geleden laten
weten geen brood meer in de dollar noch in de euro te zien. Het
land produceert zelf nagenoeg geen edelmetaal en moet dus alles
importeren. Vanwege de natte moesson zijn juni en juli de
zwakste edelmetaalmaanden (juwelen) die voor de centrale bank
juist weer aanleiding zouden kunnen zijn om extra bij te kopen.
Intussen zijn er ook een 30-tal vergunningen aan banken
verstrekt om goud en zilver te mogen verkopen aan hun
individuele klanten. Dat heeft stellig ook bijgedragen tot de
gestegen vraag. Tenslotte zal volgens verwachting het scrap
(afval) aanbod ad 200 ton jaarlijks gaan dalen.
De World Gold Council schat dat de vraag naar
goud gezien de jonge bevolking met jaarlijks meer dan 100
miljoen(!) wedding parties zal oplopen naar 1.200 ton
tegen 2020.
Vietnam
Misschien nog meest opvallend is de ‘gold
hoarding’ van Vietnam die nogal ruim wordt getaxeerd tussen 460
en 1.000 ton gedurende de laatste 5 jaar, volgens de Vietnam
Business News. Met China en India behoort Vietnam tot de
grootste “verzamelaars”. In tegenstelling tot India en China
heeft de regering in Vietnam aangekondigd om de goudhandel aan
banden te leggen gezien de grote vraag en de negatieve
handelsbalans die dat heeft opgeleverd.
V.S.
Onder verwijzing naar mijn laatste bericht
aansluitend op de column ‘Count Down’ is er toenemende twijfel
gerezen omtrent de goudvoorraad in Fort Knox. Uit een
ondervraging van de Fed door Republikeins afgevaardigde Ron Paul
werd hem te verstaan gegeven dat het goud al in 1934 aan de
Treasury (ministerie van Financiën) zou zijn overgedragen
waartegen de Fed “certificaten” in ontvangst zou hebben
gekregen. De vraag is dan welk instituut verantwoordelijk is
voor de al dan niet aanwezigheid van de per audit in 1955
voor het laatst vastgestelde goudhoeveelheid ad 8.133 ton.
Gevreesd moet worden dat het meeste goud zal zijn geswapt”,
“geleased” (“bedekte” term voor het verdwenen goud) of op andere
wijze zonder verdere verantwoording is vervreemd Deze
onzekerheid zal in de toekomst een extra druk op de markt
leggen.
Europa
Het zal geen verbazing meer wekken dat ook de
Europese centrale banken intussen weer aan de koopzijde staan na
eerst sinds 1999 middels de Central Bank Gold Agreement (CBGA),
ondertekend in Washington, hun goud juist tegen een veel lagere
koers hadden verkocht.
Volgens een opgave van de World Gold Council is
er in de afgelopen 11 jaar gemiddeld à raison van $446,09 per
ounce verkocht. Buiten het IMF dat 403 ton goud heeft verkocht,
ligt de totale verkoop geschat op ca. een jaarproductie van
ruwweg 2.500 ton. Afgezet tegen de huidige goudprijs ad $1.500
hebben de centrale bankiers op voorspraak van voormalig Brits
minister van Financiën Gordon Brown gezamenlijk dus wel iets
meer zoek gespeeld dan vriend” Bernie Madoff, maar “onze”
centrale bankiers lopen nog vrijelijk rond!
Om deze reden bestaat er twijfel met betrekking
tot de totale aanwezige tonnage zoals op onderstaande chart is
aangegeven. Ook hier weten we niet hoeveel ton is “vergeven” in
de vorm van swaps en leases.
|