|
Wat stelt een
geleend en beleend BBP cijfer eigenlijk nog voor?
Dit terwijl we moeten blijven groeien om niet in de
deflatiefuik te lopen en anderzijds terwijl de centrale banken
zich klem hebben gezet door al sinds Lehman (2008) de rente op
nagenoeg nul te hebben geparkeerd zonder zich te hebben
gerealiseerd hiermee het beleidspaneel te hebben verspeeld. Met
de inmiddels wereldwijd torenhoog opgelopen schulden zal elke
poging tot renteverhoging steevast de scheefgetrokken
verhoudingen – nationaal en internationaal – op scherp zetten!
Waar de
wereldeconomie ‘by bits and pieces’
krimpt en de rente dus verder omlaag zou moeten, worden er
binnen de bestuurskamer van de Fed
flinke noten gekraakt over de te volgen rentepolitiek. Alleen al
om de pensioenfondsen en spaarders een steun in de rug te geven
zou de rente omhoog moeten. Maar dat geldt ook voor de
geloofwaardigheid van de Fed in de
rol van centrale bank voor de gehele wereld. Maar als dat
gebeurt, is het tevens einde oefening wat de groei betreft en
lopen de schulden versneld op.
Dit vormt het
grote dilemma van deze tijd en doet tevens aldoor de vraag
rijzen hoe lang ons huidige door schuld geplaagde monetaire
systeem nog weet stand te houden. Bij gebrek aan een “prettige”
oplossing dient het leven gemakshalve zo goed en zo kwaad als
het gaat dan ook maar zo “prettig” mogelijk te blijven
resulterend in ‘business as usual’.
De woorden van
St. Louis Fed voorman Williamson
zullen toch niet aan dovemansoren zijn gericht: ‘There
will be
no escape from ZIRP’ en ‘Too big to
fail is too
big a problem’.
De enige
partij die van buitenaf “roet in het eten” zou kunnen gooien is
China en daarvoor zijn wel een aantal redenen aan te wijzen: Als
geen ander land heeft China de feilen en het falen van ons
huidige monetaire bestel “aan den lijve” ondervonden. Het is
mede om deze reden dat het land niet aflatend goud “sprokkelt”
als buffer tegen de gigantische voorraad aan waardeloos
Amerikaans schuldpapier. Met een groeiend aandeel in de
wereldeconomie van thans rond 10% wordt bijgevolg een grotere
rol voor de eigen munt opgeëist. Een ander gevoelig punt is dat
de Chinezen zich zo langzamerhand niet langer wensen te
committeren aan de Amerikaanse geostrategische suprematie. .
Om niet langer
in hoge mate afhankelijk te zijn van de export, komt het accent
meer en meer op de eigen
consumptiemaatschappijte liggen waaraan nu al een
slordige 600 miljoen Chinezen deel hebben, gelijkwaardig aan het
EU inwoneraantal. Tegen deze achtergrond zie je dat het land
gegeven het nieuwste vijfjarenplan in versneld tempo de
economische transitie wenst door te zetten. Opmerkelijk is dat
China als enige een plan met visie voorlegt.
Tenslotte
blijkt China ongeacht de regels van het zeerecht een militaire
confrontatie met de V.S rond de geclaimde
prieteilandjes in het zuidelijk gedeelte van de
Zuid-Chinese Zee niet langer te schuwen. De toenemende militaire
aanwezigheid van China buiten haar territoriale wateren in de
Pacific (alsmede de toenemende Russische militaire aanwezigheid
in het oostelijk bekken van de Middellandse zee) waren voor de
Amerikaanse marinecommandant admiraal
Richardson in elk geval aanleiding om de Amerikaanse
mondiale aanwezigheid “in heroverweging” te nemen. Je kunt dat
uitleggen zoals je wilt maar is niet mis te verstaan. Minstens
zo boeiend is om te zien hoe snel China vaart zet achter de
eigen vliegtuigbouw en de ruimtevaartindustrie inclusief de
planning van een permanent station op de maan. Hierop bestaan
nog geen territoriale aanspraken.
Voorts wordt
onderschat dat Rusland en China over een grote
grondstoffenreserve beschikken die nu onderling al in de yuan
wordt verhandeld. China is er veel aan gelegen om haar munt
onder te brengen in de Special Drawing
Rights (SDR’s)
– de Speciale Trekkingsrechten van het IMF. De vraag is evenwel
wanneer deze claim door de V.S. met de grootste stem in het IMF
kapittel zal worden erkend. Het huidige SDR mandje kent de
volgende verdeling: 41,9% dollars, 37,4% euro’s, 11,3% pond
sterling en 9,4% yen. In tegenstelling tot het merendeel der
commentatoren die er van uitgingen dat het einde van de dollar
reeds in oktober 2015 een aanvang zou nemen, gaat dit scenario
volgens insider Jim Rickards er als
volgt uitzien:
|
