|
• De
wereldreservevaluta stijgt in negen maanden gemiddeld met ruim
25% •
“Onze” euro daalt in die zelfde periode met bijna 23%
•
Goud daalt met “slechts” 13,5% maar stijgt in euro’s met
17%
•
De olieprijs halveert en dat geldt de meeste grondstoffen
omdat ze anders in dollars niet meer te betalen zijn
•
“Op de achtergrond” de toenemende geopolitieke spanningen
tussen Oost en West en het oprukkende kalifaat in het
Midden-Oosten en Afrika Kortom, geen
prettige mix voor internationale stabiliteit.
De
‘blockupy’ rellen waarmee de “feestelijke” opening van het
nieuwe ECB hoofdkantoor in Frankfurt werden opgeluisterd zijn
exemplarisch te noemen. Diverse groeperingen uit verschillende
delen in Europa komen openlijk in verzet tegen de voortgaande
structurele koopkrachtafbrokkeling, waarvan de ECB door de
€-regeringen de zwarte Piet werd toegeschoven. Pikante
bijkomstigheid is dat de bouwkosten van dit kantoor met bijna
50% werden overschreden resulterend in een bouwsom van €1,3
miljard. Voor de ECB met de geldpers in eigen huis uiteraard
geen enkel probleem.
Het was
bepaald geen toeval dat het hoofdkantoor van de ECB in Frankfurt
gevestigd diende te zijn. Immers, daar was na WO II ook de
centrale bank van West-Duitsland gehuisvest. Als gevolg van het
stringente beleid van deze bank alsmede met behulp van het
Marshall Plan en het schrappen van de herstelbetalingen
(West-Duitsland moest een belangrijke buffer tegen de Sovjets
worden) kon zich het Wirtschafstswunder voltrekken met de D-mark
als de sterkste valuta ter wereld en onze gulden als “het DM
maantje”.
Dit imago
diende als mantra voor het eurobeleid en zie wat daarvan nog
resteert. Het sinds 1990 verenigde Duitsland voert weliswaar
verbale kritiek op het ECB beleid maar is de facto machteloos om
harde maatregelen voor te staan die slechts tot de ondergang van
de euro zouden leiden met een nieuwe sterke D-mark en veel
gebakken peren als uitkomst. Kortom, de bondsregering wenst geen
aanstichter te zijn van de onoverzienbare gevolgen
van de implosie van de euro met veelal gevreesde
politieke instabiliteit als resultaat.
Om die
reden zitten de Duitsers geweldig met de Grieken in hun maag die
zich van deze situatie volledig bewust zijn en proberen intussen
dat zo handig mogelijk uit te spelen. De eis tot terugbetaling
van een afgedwongen nazi-lening van een slordige 60 miljard
(harde eis) alsmede hun eis tot vergoeding van de geleden schade
vormt daar een onderdeel van. Tegen het schrappen van de
herstelbetalingen in 1953 zal die tweede eis waarschijnlijk niet
hard gemaakt kunnen worden.
Dus de
recente val van de euro werd niet alleen veroorzaakt door de
stijging van de dollar uit hoofde van het contraire monetaire
beleid – ECB met de intussen gelanceerde Q€ en de Fed met
dreiging tot renteverhoging – maar ook als gevolg van het
voortetterende Griekse gezwel dat waarschijnlijk een veel groter
beslag zal leggen op de kwaliteit en daarmee de verzwakking van
de euro.
Van
tegenovergestelde orde is dat “juffrouw” Yellen met haar
medebestuurders van de Fed vorig jaar nooit de parabolische
stijging van de dollar heeft bevroed.
Middels de
enorm gestegen dollar wordt er vanuit alle windstreken deflatie
geïmporteerd, iets wat de Fed nu net niet wilde. Om dezelfde
redenen zijn de commodities eveneens volledig onderuit gegaan,
omdat ze in dollars niet meer waren te betalen. Of dit nu gaat
om olie (lagere
vraag in combinatie met overproductie in de V.S.), suiker of
steenkool, het werd allemaal middels shortposities fors
neerwaarts bijgesteld. Naar beste weten hebben zich sinds WO II
in zo’n korte spanne tijds nooit zoveel schoksgewijze
ontwikkelingen voorgedaan. De Fed zit nu met de handen in het
haar en zal naar alle waarschijnlijkheid – nu ik dit schrijf –
opnieuw met een “nietszeggend” antwoord moeten komen. Want over
ander “kruit”
beschikt men niet noch welke andere centrale bank ook nu ze
elkaar allemaal in het afwaarderen van de intussen waardeloos
geworden munt kopiëren. Sterker, in plaats van de rente op te
hogen ligt een nieuwe QE in de gezamenlijke race naar de bodem
veel meer in de lijn der verwachtingen! Als dirigent van dit
wereldorkest zal de V.S. niet te lang “uit de toon” kunnen
blijven vallen. Intussen
waarschuwt de BIS (Bank voor International Settlements) in Basel
dat lage rentes sociale onrust zullen creëren als gevolg van de
‘spill over’ in de reële economie (spaarrentes, pensioenen) met
‘rampent’ speculatie tot gevolg.
Ondanks de
sterk gedaalde euro en de eveneens sterk gedaalde
commodityprijzen blijkt de Europese economie weliswaar
mondjesmaat een beetje aan te trekken maar kan de champagne nog
wel even in de koeling blijven. Dat zelfde geldt ook voor de V.S.
waar de huizenbouw als ‘leading indicator’ ondanks de op 0-stand
staande rente bepaald nog niet “indrukwekkend” is toegenomen.
Dit was nu juist “de crux” van het langdurig aangehouden
ongeëvenaard lage rentebeleid.
Maar ook
uit Japan en China komen weinig opwekkende geluiden ondanks het
feit dat men daar eveneens druk in de weer is middels QE de
economie weer in een hogere versnelling te krijgen. Je zou zo
zeggen dat centrale bankiers weliswaar op hun huid gezeten door
hun respectieve regeringen toch geen domme jongens zijn. Maar
waarom dan zo hardnekkig volharden in een beleid dat al sinds
2009 geen zoden aan de dijk heeft gezet en alleen bijdraagt tot
een grotere schuldquote? Antwoord: u raadt het al: het laatste
kruid dat er niet tegenop gewassen blijkt te zijn. Maar
moet dan die “d” geen “t” worden?
We komen
dan aan bij de geopolitieke spanningen in Oost-Europa – Oekraïne
– vooral opgeklopt
door de V.S.. Niet in de laatste plaats door “generaal” Obama
die nog deze week verklaarde geen duimbreed te willen toegeven,
tenzij Rusland de Krim opgeeft plus de eis dat Rusland de
strategische belangrijke marinehaven Sebastopol op de Krim dient
te ontruimen. Dreigt hier een nieuwe Krimoorlog? Putin zou dan
overigens met evenveel recht van spreken kunnen eisen dat de
V.S. de basis Guantanamo Bay op Cuba dient op te geven, laat
staan de vele Amerikaanse bases rondom het Russische/Chinese
territoir. Die zijn evenmin bedoeld uit “vriendjespolitiek”. Het
valt op dat naarmate de fin/economische situatie in de V.S. meer
en verzandt, er steeds nadrukkelijker op de Oekraïense trom
wordt geslagen, terwijl tegelijk in het Midden-Oosten een forse
stormbal werd gehesen. En dat is niet alles!
Het
argument van Noord-Korea in bovenstaande overzicht dient met een
zak zout te worden genomen, tenzij dit land zich zou aansluiten
bij de Chinees Russische as, zeker niet ondenkbaar bij een
confrontatie.. Intussen beginnen Rusland en China zich steeds
ongemakkelijker te voelen met de opbouw van diverse Westerse
bases die slechts tot doel hebben de eventuele expansie van
Rusland en China onder controle te kunnen houden. Beide landen
zijn intussen ook militair “in het geweer” gekomen om “op alles”
voorbereid te zijn,
met een duidelijke atomaire waarschuwing aan de V.S. Dat laatste
duidt overigens niet op kracht maar is daarom des te
gevaarlijker.
Een veel
doeltreffender methode om het “Westerse gevaar” tegen te gaan is
om de dollar de functie van reservevaluta te ontnemen of op z’n
minst te reduceren waartoe een duidelijke aanzet is gegeven met
als exponent de door China geleide Asian Infrastructure
Investment Bank (AIIB) die tot doel heeft om de door het Westen
aangestuurde organen als de Asia Development Bank, het IMF en de
Wereldbank zoveel mogelijk te passeren. Opvallend daarbij is dat
na het VK nu ook landen als Duitsland, Frankrijk en Italië – de
as van Europa – hebben besloten deel van het AIIB instituut te
willen uitmaken, zeer tot ongenoegen van Obama die overigens om
uiteenlopende redenen in de V.S. een steeds minder “frisse” pers
krijgt. Onderstaand veelzeggend “plaatje” duikt op steeds meer
kanalen op.
Tenslotte
“het positieve nieuws” volgend op Yellen’s uitspraken (18
maart), veel “positiever” dan ik boven nog verwachtte, nl. dat
de economische groeiverwachtingen neerwaarts worden bijgesteld.
Dus wat waren zo de gevolgen? Juist, u raadt het al weer!
Charts:
Bloomberg
Kortom,
hoe kunnen we het ons beter wensen?
Robert
Broncel
Copyright, 19 maart 2015
|
