Header

Columns 2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

2007

2006

2005

2004

Slotfase XI

(17 december 2016)

 

Met stijgende beurzen, stijgende rente (!) en een dalende goudprijs lijkt de zon weer te schijnen nu president-elect Trump voornemens is de Amerikaanse economie een flinke duw in de rug te geven. Dit ondanks een “fabelhaft” hoge schuld zonder noemenswaardige dekking. Dat wordt anders wanneer de inflatie toeslaat. Of  Trump dat ook weet? Hij heeft in elk geval aangekondigd de geldpers zo nodig weer in werking te zetten.

 

Op het moment van schrijven schuurt de Amerikaanse staatsschuld tegen $20 biljoen aan. Sinds 2008 heeft de staatsschuld de BBP groei ruimschoots overschreden en schuurt tegen de 100% . Het tekort op de begroting wordt jaarlijks bij de staatsschuld (plafond of niet) opgeteld evenals de rente, ook al is deze vooralsnog laag maar elk procentpunt renteverhoging kost nu al bijna $200 miljard. De tienjarige Treasury Note noteert intussen boven het 2,5% niveau, een dikke procent boven dat van juli, gepaard met analoge verdamping van de beurswaarde. De vraag luidt dan of het geheel van maatregelen – lagere belasting, instelling tariefmuren, minder regulering en de ‘upgrading’ van de infrastructuur – voldoende groei bewerkstelligt om de gevolgen van een hogere rente op te kunnen vangen. Anders keert de wal het schip zoals dat ook in de jaren 1979/80 reeds gebeurde.

 

De beurs blijft vooralsnog positief gestemd maar wel met de uitdrukkelijke kanttekening dat deze steeds verder overgewaardeerd raakt. In mijn vorige column was al sprake van een CAPE ratio (Cyclically Adjusted P/E) van 25 die intussen verder is opgelopen naar 27, met een historisch gemiddelde van 16,7 dus aanmerkelijk hoog! Op basis daarvan zou de Dow op niet meer dan 13.000 punten moeten staan. Zou zich een crash voordoen dan zou de Dow middels de zgn. penduleswing zo maar op een stand van 8.000 punten kunnen landen. Er waren in het verleden maar twee pieken met een hogere uitslag: die van 1929 en van 1999 (tech wreck waarbij zelfs absurde koers/omzet verhoudingen niet werden geschuwd) terwijl 2008 (Lehman) een zelfde stand aangaf.

 

Voorts was het opvallend dat de beurzen zowel na de Brexit, als na de Amerikaanse verkiezingsuitslag als na de Italiaanse referendum uitslag onmiddellijk begonnen te stijgen. Hiervoor is geen enkele verklaring behalve middels aankoop van aandelen door de Japanse en ook de Zwitserse centrale bank, althans volgens ZeroHedge. Een andere bevestiging is buiten beeld gebleven maar er moeten meerdere centrale banken aan de koopkant hebben gestaan.

De Amerikaanse dollar maakt nog altijd voor bijna tweederde deel uit van het internationale monetaire circuit. Gegeven de huidige ontwikkelingen met een intrinsiek qua koopkracht steeds verder uitgeholde munt zullen de centrale banken wereldwijd opnieuw geneigd zijn hun heil in goud te zoeken. In plaats dat het edelmetaal duurder wordt, wordt er door ‘da rigging boyz’ nu bijna dagelijks ingegrepen teneinde de indruk van een verdere  geldontwaarding de kop in te drukken. Intussen verschijnen er opnieuw ‘doom’ verhalen van lieden die menen dat het edelmetaal nog veel verder kan dalen tot zelfs $250 (?). Dat wordt mede in de hand gewerkt doordat in het vakgebied van de monetaire economie veel te weinig aandacht aan de eeuwenoude rol van het edelmetaal wordt gewijd. Zie hieronder ook

 

Vice President Elect Mike Pence citeerde  In a speech at the Detroit Economic Club in November 2010, de navolgende uitspraak die destijds ook in één van mijn columns werd opgenomen:

Robert Zoellick, the president of the WorldBANK, encouraged that we rethink the international currency system including the role of gold, and I agree. I think the time has come to have a debate over gold, and the proper role it should play in our nations monetary affairs. A pro-growth agenda begins with a sound monetary policy…”


Zolang de dollar nog losgekoppeld blijft, zal een sterkere dollar vooral hoofdpijn in China veroorzaken dat al meer dan anderhalf jaar geld ziet wegvloeien richting de reservemunt als gevolg van een zwakkere yuan. Het land beschikt weliswaar nog over ruime dollarreserves maar wenst deze in de eerste plaats als buffer aan te houden dan wel om goud te kopen. De premie ligt daar intussen op het hoogste niveau in jaren met een waarde van $40 + per ounce.

Voorts zijn er landen met grote in dollars genoteerde leningen als India, Indonesië, Zuid-Afrika, Turkije, Egypte en Brazilië die met een duurdere dollar en hogere rente op de pijnbank gaan.

Wanneer de inflatie aanwakkert, zal de Fed haar beloftes moeten inlossen om geloofwaardig te blijven. Trumps plannen vormen daartoe de aanzet. Daar komt bij dat hij ook de eigen economie wenst te versterken door  handelsovereenkomsten te beëindigen die de V.S. honderdduizenden banen hebben gekost doordat de onderliggende productie vanwege de lage lonen ‘outsourced’ werd. Met het nieuwe beleid zal dit proces worden gekeerd.

In welke mate weten we nog niet Wel, dat de banencreatie dan met sprongen zal stijgen (werkt inflatoir) terwijl er tegelijkertijd vanuit het buitenland grote hoeveelheden dollars binnenstromen die hun weg in de economie zullen vinden. Deze bewegingen naast de investeringen in de infrastructuur zullen de inflatie een extra impetus geven. 

Of een en ander tot de aanzet van een echte goudkoorts zal leiden, hangt mede af van de vraag in hoeverre “de machinaties” op de COMEX stand weten te houden, zie onderstaande chart.

Op COMEX (Commodity Exchange) in New York is nu sprake van een flinterdunne markt met nog slechts één ounce leverbaar goud tegenover 252 uitstaande claims. Deze druk vereist bijzonder sterke zenuwen in de wetenschap dat “gold money” al sinds 1971 (loskoppeling van het goud) tot “debt money” is verworden.

 

Maar niet alleen het edelmetaal meer gevraagd zal zijn maar dat geldt natuurlijk ook voor de ‘base metals’ die al sinds 2008 in het verdomhoekje hebben gelegen. Met de infraplannen in de V.S. en met de aanleg van de Zijde Route vanuit China dwars door Azië naar West-Europa mag je verwachten dat deze sector er uiteraard garen bij zal spinnen, meer dan de beurs als geheel die zoals aangegeven al opkijkt tegen torenhoge koers/winstverhoudingen en dito boekwaarden.

 

Intussen loopt 2016 teneinde en met Trump als de nieuwe wereldleider zijn de voorspellingen voor 2017 ongewis en niet van de lucht. In dat kader stuurde mijn zoon die voor BofA/Merrill Lynch als private banker werkzaam is, mij een paar quotes van hun financieel strateeg Ralf Preussers: ‘not even a month since the US election and markerts seem unrecognizable’ en: ‘that the Trump election represented a paradigma shift as fiscal easing would take over from monetary easing and would allow for the dollar and rates to rise in unison, a trend not seen for a while’. (Of: nog geen maand na de verkiezingen lijken de markten onherkenbaar te zijn geworden en: de verkiezing van Trump bracht een paradigma verandering teweeg daar de monetaire verruiming wordt ingeruild voor fiscale verruiming met als gevolg een stijgende dollar en stijgende rente in tandem en lang niet gezien). Op zich meer dan juist maar met voorbijgaan aan de aanzienlijk lagere schuldquote in vroeger jaren toen de V.S. nog als de grootste ‘creditor’ ter wereld gold maar thans als de grootste ‘debtor’ te boek staat.

 

Voorts kunnen achter de uitstaande schulden in de  EM (Emerging Markets) onder Trumps nieuwe beleid “rode vlaggen” worden geplaatst. Ook is het de vraag hoe de PBOC (People’s Bank Of China) zal gaan reageren en ‘last but not least’ in hoeverre de breuklijnen binnen de eurozone bloot zullen komen te liggen gezien het voortgezette QE beleid in Frankfurt.

Intussen heeft Fed president Yellen nu gedaan waar ze niet langer omheen kon namelijk de rente met een kwart procent verhogen, onder “de toezegging” van nog drie (?) verhogingen in 2017. Niet omdat de economische groei noch de inflatie die vooralsnog onder de 2% vigeren hiertoe noopten maar puur in een poging de leidsteugels weer een beetje in handen te krijgen die met het zero rentebeleid overboord waren gekukeld. Als het Trump regime straks te weinig oog blijkt te hebben voor de penibele financieel/monetaire situatie zowel binnen als buiten de V.S. dan lijkt het jaar 2017 een cruciaal jaar te worden. Let daarbij vooral op de inflatie ontwikkeling.

Robert Broncel

 

Copyright, 17 december 2016

 

PS. inschrijvers op mijn Strategische Modelportefeuille kunnen de eindejaars editie in januari a.s. verwachten.

 

 

 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2016 © Robert Broncel