Header

Columns 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004

Slotfase II

(20 mei 2016)

 

Na eerder te kennen hebben gegeven NIRP (negatieve rentevoet) niet langer uit te sluiten, wordt er opnieuw vanuit de krochten van de Fed het bericht geventileerd dat een verhoging van de heikele korte rente – Federal Fund Rate – evenmin ondenkbeeldig is. Beleggers raken daardoor uiteraard in verwarring temeer daar een eventuele renteverhoging in de V.S. bepaald niet lijnt met wat er in Japan en binnen de eurozone plaats vindt.  

 

Je zou zeggen dat na de buitengewoon magere economische groei – magerder dan de statistieken willen doen geloven (zie Shadowstats hieronder die de Fed ook kent maar overigens niet bestrijdt! ) – resteren nog drie opties om de economie een spurt te geven:

 

* exportgroei bereikbaar middels een lagere rente dus ruilvoet maar is in feite al een

   gelopen race met een valutaoorlog in het kielzog

* middels investeringen in de infrastructuur op welk terrein – wegen, waterleiding, zuivering,

   riolering, elektriciteitsvoorziening – van alles mis is in de V.S. hetgeen geld kost maar anderzijds 

   wel banengroei oplevert, een harde noodzaak

* innovatie van producten die iedereen wil hebben zoals smart phones, tablets etc. maar dat vergt

   nu eenmaal tijd en is niet afdwingbaar.

 

De Fed zit natuurlijk met een gigantisch dilemma in ogenschouw nemende dat de successieve renteverlagingen sinds 2008, het opkopen van staatsschuld en zelfs de opkoop van ‘corporate’ obligaties en aandelen ‘(Japan) maar bitter weinig groei heeft opgeleverd, laat staan de inflatie heeft  kunnen aanwakkeren. Een dusdanig “opportunistisch” beleid  was niet in de boekjes voorzien!

 

Het draaipunt van alle monetaire “acrobatiek” blijft onweerlegbaar de ongeëvenaarde en niet meer uit te leggen schuldcreatie – in Japan intussen ruim 200% van het BBP, in Europa tussen 75% – 95% (Griekenland – “de bakermat” van het vat der Danaïden – niet meegerekend) en in de V.S. intussen boven 100%........... dit alles juist om de economische groei te stimuleren teneinde de schuld dragelijker te maken……… nog altijd een pure fata morgana!

 

Gelet op de wereldwijd afnemende productiviteitsgroei moet je constateren dat het bedrijfsleven onder de huidige macro-economische omstandigheden bij voorkeur de vinger op de knip houdt dan wel liever eigen aandelen inkoopt om de beleggers te paaien.

 

Vervolgens dien je je af te vragen tot welk punt de spaarder, verreweg de grootste beleggerscategorie, nog bereid is spaargeld toe te vertrouwen aan onbetrouwbare banken tegen een bovendien verder afkalvende of onder pari dalende rente. Goud als belegging beschouwd (is geen belegging!) geniet evenmin opbrengsten maar kent wel drie andere belangrijke ‘assets’:

 

* geen ‘counterparty risk’

* veel belangrijker nog is de koopkrachtpariteit door alle eeuwen heen en dat is geen enkele

   papieren valuta voorbehouden

* geldt van oudsher als mondiaal geaccepteerd ruil- en betaalmiddel dat je nergens ter wereld hoeft te

   wisselen.

 

Dat weten de bullion banks ook maar hebben als ‘partners in crime’ met de centrale banken er alle belang bij de goudprijs vooralsnog op het laagst mogelijke peil aan te houden, zelfs na de bekentenis door Deutsche Bank ook in het anti-goudkartel actief te zijn geweest. ‘The show must go on’! Nog nooit zijn er zoveel shorts in de strijd geworpen om de longs voor te blijven. De beweging van de goudprijs dient koste wat het kost  “onder controle” te blijven.

 

Ongetwijfeld zal deze miserabele monetaire en economische episode vanaf de start van de crisis in 2008 straks grote aandacht in de geschiedenisboekjes krijgen. En ongetwijfeld zal men met stomheid geslagen zijn dat een dergelijk palet van fraude, corruptie en manipulaties and what have you voor zolang voor zoete koek werd gedoogd.

 

Zo schetste commodity trader/analist Paul Mylcreest vorige week in een uitvoerig betoog de stand van zaken op de goudmarkt zoals deze nog niet nader is blootgelegd daar de ten tonele gevoerde malversaties, machinaties en manipulaties nu eenmaal zoveel mogelijk “achter de coulissen” plaatsvinden. De stemming in de V.S. blijkt zich steeds meer tegen het huidige establishment te keren Presidentskandidaten Bernie Sanders en Donald Trump proberen daarmee hun voordeel te doen. Tot november aanstaande is er nog van alles mogelijk. In elk geval doet Paul Mylcreest een forse poging deze stemming meer ‘substance’ te geven. Zo wist hij uit de gegevens van de London Bullion Market boven water te krijgen dat de werkelijke fysieke goud ‘float’ gebaseerd op de opgeslagen goudvoorraden in Londen alsmede op de netto export opgave van Her Majesty’s Revenue & Customs (exclusief goud in eigendom van ETF’s en de centrale bank(en) tot beneden “zer0” was gedaald. Indien juist, schrijft Mylcreest, staat de  LBMA de grootste uitdaging te wachten sinds de ineenstorting van de London Gold Pool in 1968, waarmee het einde van de goudkoppeling werd ingeluid en de dramatische gevolgen die ons thans te wachten staan.

Bijna onbevattelijk is dat er dagelijks voor meer dan US$200 miljard in ‘unallocated’ (niet op naam gesteld) goud wordt verhandeld. Zodra kopers het vertrouwen in deze frauduleuze marktstructuur opgeven en niet langer geloven dat er nog goud voorhanden is, zal er een ‘run’ op de vaults ontstaan om er achter te komen dat goud “iets” meer waard is dan de bullion banks tot dusver menen deze letterlijk gedicteerd  te kunnen opdringen.

 

Voorts moet je er wel haast van uitgaan dat de centrale banken hun goud hebben uitgeleend of geleased om de status quo te handhaven teneinde een technische ‘default’ te maskeren.

 

En ook schetst de alom in het vakgebied volprezen Mylcreest een aantal evidente fysieke handelspatronen:

 

>  sinds 2009 blijken centrale banken van netto verkopers naar netto kopers te zijn overgeschakeld

>  de enorme Chinese vraag naar goud bekend van de Shanghai Gold Exchange (SGE) liet in 2015 een

    verbazingwekkende stijging zien tot maar liefst 2.597 ton of meer dan 80% van het wereldwijd

    jaarlijks gemijnde goud

>  de frappante toename van het goudbezit bij de ETF’s sinds aanvang 2016

>  de omvangrijke netto goud export richting Azië die al sinds 2012 gaande is.

 

Als er geen ‘physical gold float’ meer voorhanden is, is er ook geen sprake van één ounce onderpand om de dagelijkse $200 miljard handel, in casu 95% van de totale handel in goud te kunnen dekken.

 

Zoals bekend is de conventie (“het luchtkasteel”) van ‘unallocated’ goud gebouwd op het fractionele reserve systeem dat stand houdt op basis van het vertrouwen dat de banken “uitstralen”. Mylcreest beschouwt de goudmarkt als een chimera (farce) nu blijkt dat de ‘fundamentals upside down’ worden gehanteerd. Hoewel hij lang niet de enige is – professor Antal Fekete is de ‘primus inter pares’ op dit terrein – argumenteert hij dat als gevolg van een ‘breakdown een ‘bifurcation’ of splitsing ontstaat tussen de fysieke en de “papieren” futures mark, waarna de reële vrije markt van vraag en aanbod zich van zelf zal weten te hervinden

.

De LBMA blijkt zich in haar kwartaalbericht reeds als zodanig te hebben uitgesproken onder de titel: ‘Wholesale Physical Markets are Broken’, daarmee aangevend dat de positie en de reputatie van Londen als ‘the hub’ van de wereldgoudmarkt in groot gevaar verkeert.

 

Het is tegen deze Achilles hiel dat de SGE op 19 april j.l. een eigen in yuan genomineerd fysiek goud benchmark contract heeft gelanceerd, mede teneinde tot een realistischer prijsvorming te komen. In schril contrast daarmee blijken de grote ‘pools’ westers kapitaal niet alleen zwaar onderwogen in goud te zijn maar zelfs een nagenoeg nulgewicht te kennen zoals pensioenfondsen, sociale verzekeringsfondsen en verzekeringsmaatschappijen. Bizar in dit opzicht is dat ca. $7 biljoen in obligaties intussen negatief rendeert. Deze  tijdbom tikt door en zal op goed moment de onderstaande “plaatjes” naar het rijk der fabelen doen verwijzen.

Al in een veel vroeger stadium werd in deze column gewezen op de geslonken koopkracht van de dollar die sinds 1913 – oprichting van de Federal Reserve – thans het 0-punt begint te naderen. Alleen een zeer forse revaluatie van het goud zou aan deze ontwikkeling een einde kunnen maken en tegelijkertijd met het omgekeerd evenredige percentage de uitstaande schulden doen verdampen. Dit lijkt haast het enige nog denkbare scenario daar anderzijds een monetaire tijdbom ontstaat die bij detonatie wereldwijd chaos te weeg brengt. Maar ook bij een maandagochtend revaluatie van het goud zal minstens 99% van de wereldbevolking als gevolg van de verstookte koopkracht in armoede worden gedompeld, zoals dat nog recent gebeurde na de instorting van het Sovjetrijk. Dat zal ons in elk geval leren dat we niet langer leningen op de toekomst zullen kunnen afsluiten tenzij met goud als onderpand. Dat betekent dat het edelmetaal opnieuw de rol van algemeen erkend ruil- en betaalmiddel zal moeten overnemen. Indachtig de woorden van Adam Smith: ‘without real money, a civilization is in danger of disappearing’.

Robert Broncel

Copyright, 20 mei 2016

 

 

PS. Deze column wordt ook verzonden aan DNB president Knot, premier Rutte alsmede naar de fractievoorzitters van de grootste politieke partijen in het Parlement.

 
 

 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel