Voorts laat
deze ontwikkeling zien dat de risicopremie als prijs van het
geld nagenoeg is ondergesneeuwd. Immers, een lage rente strookt
lang niet altijd met de kredietwaardigheid van de lenende
partij, het ondernemersrisico alsmede het doel waarvoor de
lening is aangevraagd. Verder dien je je af te vragen of het
vastgestelde rentepercentage bij het aangaan van een lening
voldoende dekking biedt tegen toekomstige marktontwikkelingen.
Deze basisvragen zijn als het ware voor “irrelevant” verklaard.
Het kan niet
anders zijn dan dat het stelselmatig onder druk houden van de
marktrente leidt tot oneigenlijke investeringen in
vermogensklassen als vastgoed, financiële waarden als aandelen
(dikwijls met geleend geld) en groei van het consumentenkrediet
zoals auto- en studentenleningen in de V.S. Een te lage
rentevoet vormt tevens een bron van inflatie en geeft een
vertekend beeld van een “groeirijke” economie. Daarbij wordt
door het grote publiek over het hoofd gezien dat hun koopkracht
in de (naaste) toekomst in ernstige mate blijkt te zijn
aangetast. De lage rente gepaard met verruiming van de geldmarkt
was puur bedoeld om een aanhoudende productie- en
consumptiegroei te bewerkstelligen zoals deze sinds de val van
Lehman het ‘Leitmotiv’ vormden. Kortom, we zijn niets
opgeschoten, sterker de schuldhoogte is met een factor drie
gestegen. Een schuld op monetair drijfzand gebouwd!
Met andere
woorden: een ongedekte op drijfzand gebouwde valuta leidt altijd
tot monetaire instabiliteit en verval wanneer de schuldhoogte
onbeheersbaar dreigt te worden. Op dat punt verkeren we al enige
tijd. Een dergelijk punt van onbeheersbare kredietexpansie waren
we ook al eens tegengekomen in de jaren ‘20 met de vraag wat we
daarvan hebben geleerd? Vergeleken bij die situatie destijds
verkeren we thans in een aanmerkelijk penibeler situatie, niet
alleen vanwege de schuldhoogte maar ook gezien het feit dat
nagenoeg alle centrale banken ter wereld met de Fed zijn
meegegaan.
Het
eindresultaat zal zijn dat deze “onoverkomelijkheden” zullen
leiden tot een ongekend drastische bijstelling van de koopkracht
met een dito bijstelling van het edelmetaal om de schuldhoogte
te kunnen marginaliseren, vanouds de barometer van het monetaire
fiatsysteem. Vooral in landen met een aanzienlijk sociaal
vangnet in de vorm van (ongedekte) uitkeringen en pensioenen in
combinatie met een te geringe voorraad goud zullen er “nogal”
sombere tijden aanbreken.
Er zijn twee
scenario’s denkbaar:
Hoe een en
ander uiteindelijk uitpakt, ligt nog in nevelen gehuld terwijl
er ook andere krachten aan de einder zijn verschenen.
Veelal
onderbelicht zijn de nog niet goed in te schatten gevolgen van
de begin deze eeuw opgerichte Shanghai Cooperation Organization
(SCO) die thans bijna de helft van de wereldbevolking omvat.
Deze Euraziatische organisatie stelt zich ten doel de
gezamenlijke belangen te behartigen op politiek, economisch en
militair terrein. Tegelijkertijd vindt de versnelde uitbouw van
de Belt & Road zijderoute vanuit China plaats die een
steeds groter deel van de wereld bestrijkt. Deze ontwikkelingen
zouden kunnen leiden tot de opzet van een alternatieve WTO, IMF
en Wereldbank, waarmee de rol van de dollar al goeddeels zou
worden weggespeeld. Van beide ontwikkelingen weten we dat deze
ten doel hebben om de Amerikaanse invloed in dat deel van de
wereld te neutraliseren.
Ongeacht
Trumps mogelijk nieuwe handreikingen richting China zal dit
changement de décor een serieuze bedreiging voor de dollar
als wereldreserve valuta vormen. Als het zover komt, staat er
een radicale wijziging van China’s monetaire beleid voor de
deur. Gezien de goudreserves in de bodem alsook in opslag zal
dat land de minste moeite hebben met een monetaire
systeemaanpassing. In zekere zin geldt dit ook voor Rusland met
een contante goudreserve van ruim 2.000 ton en nog aanzienlijk
meer in de bodem. Bovendien, volgens een recent rapport van
Polyus Gold, Ruslands grootste goudproducent, bevindt zich in
Siberië een resource van een slordige 3.000 ton die na
winning rechtstreeks naar de Russische centrale bank vloeit (als
een “100% garantie tegen toekomstige economische en politieke
risico’s”, werd er bij gezegd). Deze vondst maakt het voor China
gemakkelijker om met Rusland op te trekken zodra een dergelijk
changement zich aandient.
De
toekomstige rol van goud
Uit
onderstaande chart van de World Gold Council blijkt o.m. dat
goud ook na de loskoppeling van de dollar in 1971 en ondanks de
‘riggings een robuuste rol is blijven spelen. |