Nu de Fed
onder het toeziend oog van “autocraat” Trump alle bankketens van
zich heeft afgeschud, is hiermee de teerling van het
internationale monetaire systeem definitief geworpen. Een
mogelijk langer uitblijven van economische groei als gevolg van
de corona lockdown vormt daarbij een allerbelabberdst
elixer voor de toekomst. Resteert de vraag wat ‘da boyz’ op de
COMEX nog klaar weten te spelen. Het leidt geen twijfel dat
“de bull” op Wall Street straks kan worden vervangen door “de
koe met de gouden horens”.
Covid-19
breekt alle wetten en wie straks de rekening moet betalen, is
van “later zorg”! Voor de centrale beleidsmakers zou het corona
“fenomeen” als een blessing in disguise kunnen dienen.
Een beter alibi voor het onbedwingbare “schuldcomplex” is niet
denkbaar, ook al werd de basis daartoe al ten tijde van de crash
in 2008 gelegd. Dit roept tegelijkertijd de herinnering op aan
het wankele kaartenhuis van de schimmige (OTC) en rentegevoelige
derivatenmarkt (waarmee Wall Street innig verweven is), die
sinds die tijd zelfs meer dan verviervoudigd is tot een slordige
$550 biljoen (opgave Bank of International Settlements).
Hierin
participeert de wankele Deutsche Bank voor $7 biljoen of ca.
tweemaal het Duitse BBP. Voor de goede orde bedroeg het mondiale
BBP per eind 2019 een slordige $85 biljoen of slechts een ruwe
15% van het totale derivatentotaal. Als deze markt implodeert,
laten de gevolgen zich raden: nationalisatie van de gehele
bankensector en tevens “einde oefening”! Dit was 100 jaar
geleden al Lenin’s verwachting van de afloop van het
kapitalisme.
Scenario
Met een
monsterlijke verruiming van het monetaire systeem middels een
niets ontziende vergroting van de geldhoeveelheid tegen een
0-rente (prijs van het geld!) zal alles in het werk worden
gesteld om het systeem gaande te houden maar in feite om het
failliet hiervan vooruit te schuiven. Pure
illusie! In het verleden zijn alle voorgaande imperia op deze
“klassieke” wijze te gronde gegaan, met een vernietigende
hyperinflatie als laatste stuiptrekking in het kielzog. Na alle
turbulenties moest er vervolgens een nieuw monetair systeem
worden opgetuigd, verankerd aan dat barbarous relic dat
straks weer gewoon goud heet. Teneinde de schuld “een draaglijk
aanzien” te geven, zal die draaglijkheid vertaald dienen te
worden in een evenredige goudprijs van inmiddels ver boven
$10.000 per ounce, met een ferme deflatie tot gevolg.
Voor staten
met weinig of geen goud “op de plank” zal dit een groot probleem
opleveren dat alleen kan worden opgelost middels hulp van de
goudrijke staten. Een ‘changement de décor’ op het terrein van
de internationale machtsverhoudingen tegen die tijd ligt dan
in the cards’.
Onhoudbaar
schouwspel op de COMEX
Dat een en
ander niet meer over rozen gaat, wisten we al geruime tijd van
het schouwspel op de COMEX. Het thans gapende prijsverschil
tussen de futures (papiergoud) en fysiek goud oplopend tot $50
en meer per ounce vormt de grootste plaag in New York alsook op
de London Bullion markt, waar het fysieke goud niet aan te
slepen is. De clearing hiervan vindt plaats middels een
electronic clearing engine dat Aurum heet, waarbij doorgaans
5 banken zijn betrokken: JP Morgan, HSBC, UBS, Scotia en ICBC
Standard Bank, die tot dusver het prijsgat niet wisten te
dichten.
Een nogal
“hobbelig” oplopende goudprijs is het gevolg. Zilver vergt
minder beslag en wordt bijgevolg beter in bedwang gehouden,
hetgeen resulteert in een nog groter écart tussen de goud- en
zilverprijs. Gelet op de historische verhouding van 1 op 16 is
die verhouding thans in rap tempo doorgeschoten naar 1 op 110 én
nooit eerder gezien én tekent de spanningen! |