Header

Columns 2011 Columns 2010 Columns 2009 Columns 2008 Columns 2007 2006 2005 2004

OORLOGSSPEL IN DE VS
(10 april 2009)
 

Hoe de paranoia in de VS om zich heen grijpt, nu de financieel/economische crisis wereldwijd wijd toeslaat, moge blijken uit het volgende rapport dat ik uit zeer betrouwbare bron vernam. Hierover mocht officieel niets naar buiten worden gebracht!

 

Het ministerie van Defensie organiseerde gedurende een tweedaagse bijeenkomst op 17 maart j.l. een angstwekkend oorlogsspel in de Warfare Analysis Laboratory, onderdeel van de John Hopkins Universiteit in Maryland. Deze universiteit houdt zich onder meer bezig met complexe ‘combat’ scenario’s. Het ging er in dit geval evenwel om een zuiver economisch machtspel uit te proberen, waarover het Pentagon verder het zwijgen deed. Het werd beschouwd als té gevoelig om naar buiten te brengen.

 

Dit spel heeft kennelijk al z’n oorsprong gevonden in de 9/11 gebeurtenissen, waarbij vooral is gekeken naar de financieel/economische impact van allerlei ontwikkelingen die van buitenaf op de VS zouden kunnen afkomen. Het droeg alle kenmerken van een reëel scenario. Onder de spelers bevonden zich bestuursleden van banken waaronder het Zwitserse UBS, tenminste één investment bank, hedge fund managers en professoren. Deze waren allen door het Pentagon uitgenodigd om een aantal mondiale scenario’s te testen die het huidige ‘machtsevenwicht’ tussen de belangrijkste economische blokken zouden kunnen verstoren of aantasten. Een en ander werd nauwkeurig gevolgd en vastgelegd door geüniformeerde officieren gerecruteerd uit de Intelligence sector. Je kon dit nauwelijks meer science fiction noemen.

 

Eén van de professoren, een expert op het terrein van private equity, merkte op dat dit ‘spelletje’ niet bedoeld was om de toekomst te voorspellen maar om tijdig te kunnen anticiperen op allerlei mogelijke ontwikkelingen in de toekomst. Het deed denken aan de bekende film ‘Dr. Strangelove’ eind jaren ’60, waarin het scenario van een dreigende niet langer controleerbare kernwapenaanval speelde. Nu ging het niet om atoombommen maar om de vraag op welke wijze vijandige naties de Amerikaanse economie zouden willen/kunnen vernietigen.

 

Het ‘goede’ nieuws (natuurlijk!) was dat de Amerikaanse economie de grootste ter wereld zou blijven maar wel ‘in afgeslankte vorm’ als gevolg van een serie van financiële schermutselingen met de Russen. China en Rusland schudden recent de wereld op door de reserverol van de dollar ter discussie te stellen en bij voorbaat te willen accommoderen in een valutamandje met de yen, de euro en op termijn ook de yuan. Dit heeft te maken met de grote dollarbelangen die beide landen hebben en waarbij Rusland zich dient te schikken in de intussen veel lagere olieprijs. Dit ontlokte zowel president Obama als zijn minister van Financiën vorige week de uitspraak dat de dollar hoe dan ook de reserverol zou moeten behouden. Logisch, zoals ik eerder schreef want dan houdt ‘het potverteren’ op.

 

Diverse deelnemers hadden daarbij natuurlijk wel de huidige grote financiële ramp, die zich aftekent, voor ogen waarvan de consequenties nog verre van overzichtelijk zijn. Zo zijn de recente rellen in sommige steden niet onopgemerkt gebleven. Buiten sociale onrust bestaat er angst voor het feit dat staten niet langer aan hun verplichtingen kunnen voldoen.

Dat geldt reeds voor enkele staten binnen de VS, maar in belangrijker mate is dat ook aan de orde bij sommige buitenlandse staten. Vandaar ook de optuiging van het IMF met vele honderden miljarden dollars.

 

De deelnemers beschreven deze ‘happening’ als een serie van gesimuleerde mondiale rampspoeden, waarin werd meegenomen de ineenstorting van Noord-Korea, Russische manipulatie van de olie- en gasprijzen, toenemende spanningen tussen China en Taiwan en welke landen hulp bieden aan welke landen in dergelijke gevallen. Er waren vijf teams: de VS, China, Rusland, de rest van Azië en de rest van de wereld. Het opvallende was dat ons continent zich in de rest van de wereld bevond. Kennelijk wordt Europa door de Amerikanen nog steeds beschouwd als de meest betrouwbare partner. Er bevond zich ook een ‘witte cel’ in dit gezelschap die als scheidsrechter optrad om te zien hoe de teams ieder voor zich streefden naar en streden om de economische dominantie.

 

Aan het eind van deze 2-daagse sessie traden de Chinezen als de ‘overwinnaars’ uit het strijdtoneel, vooral als gevolg van het voortdurende geharrewar tussen de Amerikanen en de Russen (olie!), zodat de Chinezen min of meer ongeschonden uit de strijd konden komen.

Even opvallend is dat het Midden-Oosten als speler buiten beeld is gebleven. Dit kan te maken hebben met de te grote gevoeligheid (Israël) alsmede de te grote onvoorspelbaarheid.

 

Volgens één der professoren, die ik niet met name zal noemen, konden hieruit twee lessen worden getrokken:

* dat de VS een integrale benadering zal moeten kiezen om de financiële (volgens het   

   Pentagon kinetische vertaald met het woord shootings) oorlogvoering te kunnen

   beheersen; als voorbeeld gaf hij aan de feitelijke benadering van Iran dat met een

   militaire blokkade (door de Amerikaanse marine) wordt geconfronteerd en anderzijds met

   economische sancties zonder veel overleg tussen de betrokken ministeries

* de grote vraag of de Chinezen de economische oorlogvoering ooit zullen aangrijpen om

   dollars te gaan dumpen, daar ze hiermee ook in eigen voet zouden schieten; hij voegde er

   aan toe dat de Chinezen een tussenoptie hebben tussen houden en dumpen en dat is de

   de aanwas van dollars te stoppen en daardoor de economische onzekerheid in de VS te

   vergroten (de VS zijn bijna volledig afhankelijk van China’s leencapaciteit!) zonder al te

   veel schade aan hun eigen financiële positie te berokkenen.

 

Het gehele spel deed denken aan de Hollywood film ‘War Games’ uit 1983 , waarin een jonge computer ‘hacker’ bijna een nucleaire apocalyps veroorzaakte. Deze film en de werkelijkheid hadden één overeenkomst: in de film werd met WOPR (War Operation Plan Response) gehint op het echte computer’spel’ van het Pentagon dat WALRUS heet, afgekort van Warfare Analysis Laboratory Registration and UserWebsite.

 

Zolang het maar bij dit soort spelletjes blijft, maakt het allemaal niet zoveel uit. Onder de huidige omstandigheden mag je hopen dat het gezond verstand het wint van de paranoia.

 

Robert Broncel 

 


copyright 10 april 2009

 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel