|
Goed beschouwd is het bevreemdend dat we nog
steeds menen dat het economisch herstel vanuit die richting (V.S.)
komt, waar het ook is fout gegaan. Ja, natuurlijk dit land
representeert onbetwist de grootste economie ter wereld maar
bevindt zich ook in de grootste problemen, hoewel het meegezogen
Europa er nauwelijks voor onder doet. Minder verdienen en minder
uitgeven is nu reëel aan de orde, ofschoon…… maar…… om te
voorkomen dat we ons in een soort economische grauwsluier
beginnen te wanen, wordt er aan de andere kant van de plas
‘alles’ aan gedaan om het geheel een ander aanzicht te geven.
Dat is ook logisch, want daardoor blijft er hoop gevestigd op
een beter ‘hier namaals’ ook al gaat het intussen slechter.
Best denkbare beleid voor de V.S.
De Fed kan niet anders nastreven dan de rente
beneden het inflatiepeil houden, zodat de reële rente (inflatie
minus rente) negatief blijft en de dollar gecontroleerd te laten
dalen. Op deze wijze blijft de schuld ‘draagbaar’, terwijl een
dalende dollar goed is voor de export. Tegen deze ‘fraaie’
achtergrond kun je ook beweren dat de groei niet minder
dramatisch en volgend jaar al weer in een flink hogere
versnelling komt te verkeren. Een 15% stijging van wanbetalende
huizenbezitters, een stijgende werkloosheid richting 10% en de
niet opgeloste bankproblemen vallen hierbij kennelijk ‘in het
niet’!
Op dit moment zou je zou kunnen zeggen dat we ons
nog even in de overgangsfase bevinden met het gevoel: ‘veel
slechter zal het toch wel niet worden, wel beter?’ Maar teveel
schuld staat niet alleen groei in de weg maar kan ook tot
onbeheersbaarheid leiden. De Amerikaanse schuldgroei bedraagt
vanaf 2010 meer dan $10 miljard per dag (!), waarbij een kwart
van deze schuld gezien de looptijd elk jaar moet worden
geherfinancierd. Dat brengt ons op enige termijn naar een
omslagpunt dat we thans met een nieuwe term van bi-flatie
aanduiden. Hiermee wordt enerzijds gedoeld op inflatie en
anderzijds op deflatie. Grondstoffen kunnen verder oplopen
(China!), terwijl de prijzen dalen waar de vraag terugloopt en
kopers met kortingen worden onthaald.
Doel heiligt de middelen
Geen enkel middel wordt derhalve geschuwd om het
aanzien van de economie op z’n minst draaglijk te houden. Per
slot hebben we het toch nog beter dan ooit tevoren, nietwaar? En
dat gaan we niet zomaar opgeven! Onze regeringen en centrale
banken bouwen echter vloedkeringen die allesbehalve waterdicht
zullen blijken te zijn. Dat weet men ‘daarboven’ ook wel zonder
er bij te vertellen dat er daarmee iets mis mee is. Het echte
middel blijkt evenwel te ‘duur’ en te pijnlijk te zijn, dus zijn
kennelijk alle andere middelen geheiligd. De beurzen blijven er
bijgevolg (nog) redelijk bij liggen.
‘Government’ Sachs
Buiten de ‘regulaire’ manipulaties van de
edelmetaalmarkt, de rente- en valutamarkt alsmede de ‘dressing’
van de economische statistieken, blijken er ook nog andere zaken
te spelen. Dan doel ik niet op het ‘laconieke’ opvoeren van de
defensienota naar ruim $900 miljard en evenmin op het
begrotingstekort dat naar ruim $1.000 miljard is opgeschroefd
met straks nog meer. Tussen haakjes dat alles overigens zonder
een cent te makken! Maar dan doel ik op Goldman Sachs, het huis
dat ondanks het vertrek van Henry Paulson als minister bij
nagenoeg alle financiële overheidoperaties nauwgezet betrokken
blijft en er vet garen bij spint. Intussen heeft GS zoveel
‘kornuiten’ in Washington zitten dat men nu al spreekt van
‘Government’ Sachs. De concurrentieposities in de bankwereld
worden daardoor weliswaar scheef getrokken, maar dat speelt nu
even niet want de zorgen zijn immers groter!
Diefstal van Goldman’s trading code
Toeval of niet, vorige week verscheen er op de
news wires een interessant bericht in verband met de
diefstal van een geheime code waarmee Goldman Sachs op afroep
van het ministerie van Financiën met speciale zgn. trading
programs op Wall Street kon opereren om de beurs weer eens
een wending te geven die 99% van de beleggers op het verkeerde
been kon zetten.
Zo werd middels een koopinjectie van ruim 1.2
miljard aandelen in de vorm van index future conntracts
in maart een krachtig herstel bewerkstelligd onder de mededeling
dat de beurs veel te sterk zou zijn gedaald. Dit herstel werd
vervolgens gevoed middels het bewateren van de zgn. green
shoots door de Treasury en de Fed. Deze spoedoperatie was
nodig om het ‘klimaatbesef positief bij te stellen’ en om de
banken te helpen zo snel mogelijk hun balanspositie te laten
verbeteren. De uitgifte van nieuwe bankaandelen kon een duw in
de rug worden gegeven. Dit gold trouwens ook voor GS zelf!
Het zou gaan om de diefstal van een
sophisticated high-speed, high-volume, algorithmic-trading
program, waarvan de sleutel (die miljoenen dollars
waard zou zijn) niet langer exclusief in handen is van Goldman
Sachs. Deze code zou zijn ontvreemd door een voormalig
IT-medewerker van GS, een 39-jarige Rus met een dubbele
nationaliteit, Aleynikov geheten. Deze meneer is intussen
aangehouden maar verkeert na betaling van een borgtocht van
“slechts” 750.000 dollar al weer op vrije voeten.
Volgens de aanklager zou A. deze code hebben
doorgespeeld aan een niet nader bekende website server in
Duitsland. De aanklager voegde daaraan de betekenisvolle woorden
toe: ‘the bank has raised the possibility that there is a
danger that somebody who knows how to use this program code
could use it to manipulate markets in unfair ways’ (de bank
houdt rekening met de mogelijkheid dat iemand met dit trading
programma in staat is om de markt op een unfaire manier te
manipuleren). Wel, wat betekent dat? Als het nu weer gebeurt dan
hoeft de vinger niet automatisch naar GS uit te gaan. Er zijn al
partijen die menen dat dit een doorgestoken kaart is, omdat deze
meneer A. al weer zo snel vrij kwam! Hij kan nog steeds doen en
laten wat hij wil.
Washington nu min of meer autonoom op de beurs
Het gevolg van een en ander is dat brokerfirma’s
nu officieel niet langer hun trading programs aan Wall
Street hoeven te melden. Dat is natuurlijk een uiterst probaat
middel om de beurs nog ondoorzichtiger te maken. Washington
verkrijgt op deze wijze daarmee volledig de vrije hand, zonder
dat iemand daar de vinger achter krijgt.
Senator Ron Paul
Voorts blijft de vraag gewettigd of senator Ron
Paul (Republikein nota bene!) z’n zin krijgt om het reilen en
zeilen van de Fed nu eens kritisch tegen het daglicht te houden
en de Fed tot een audit (opening van zaken) te dwingen.
Deze actie zou vervolgens moeten leiden tot het wegnemen van
talrijke barrières om meer transparantie in het functioneren van
de Fed te bewerkstelligen.
De belangrijkste aanklacht is ‘government
interference’ (overheidsinmenging) in de vrije markt.
Er wordt gezegd dat de Fed
‘negates the very foundation of what a free market really is
– the lifeblood of the economy. The only legitimate,
constitutional role of government in monetary policy is to
protect the integrity of the monetary unit and defend against
counterfeiters, according to our Constitution’.
M.a.w. de Fed gaat voorbij aan het
fundament van de vrije markt – de levensader van de economie.
Volgens de grondwet is de enige legitieme en constitutionele rol
van de regering op monetair terrein de bescherming van de
integriteit van de munt en behoeding tegen valse munters in
stand te houden.
(Hierbij aangetekend dat de Fed ook de economie
dient aan te sturen). Hij had er bij kunnen zeggen dat de
grootste valse munter de staat zelf is. Immers, deze heeft de
koopkracht van de dollar al grotendeels afgeroomd. Zie ook de
vorige column ‘De Dollar Bubble’ van 10 dezer, waarbij
hieraan aandacht is geschonken.
Grote twijfel bestaat er evenwel bij de rest van
de Republikeinen die de belangrijkste aanstichter van dit kwaad
zijn. Zoals in mijn vorige column stond: ‘het hek ging van de
dam op het moment dat voormalig president Nixon het Bretton
Woods akkoord opblies en Reagan in de 80-er jaren middels zijn
supply side tot twee maal toe de economie uit de hand
liet lopen. Ook de wijze waarop de bank bailouts ten
tijde van Bush plaats vonden, werken niet in het voordeel van de
Republicans.
Doordat het Fedbestuur wordt aangesteld door de
zittende president, (Greenspan en Bernanke beiden door een
Republikeinse president) dient de Fed altijd rekening te houden
met het instituut dat Witte Huis heet. Wat dat betreft zijn we
in Europa iets beter af met een meer onafhankelijke centrale
bank, die maar één mandaat heeft n.l. als hoedster van de munt
(euro) op te treden, maar ook op dat punt heeft zitten slapen.
Ron Paul zei verder: ‘no
politician or central banker, no matter how brilliant, is smart
enough to know more than the market itself. The failure of
central economic planning has been witnessed over and over again.
It is frankly beyond me why we have
ever agreed to try it again’.
(vrij vertaald: geen politicus noch centrale bankier, ongeacht
hoe briljant, is slim genoeg om meer te weten dan de markt weet.
Het falen van de centraal-economische planning wordt telkens
weer opnieuw duidelijk.
Ik begrijp niet dat we er telkens weer zijn
‘ingetuind’). Je hoort bij wijze van spreken Putin in z’n
vuistje lachen. Qua manipulatie lopen de regimes niet zo ver
meer uit elkaar.
|
