|
Naarmate het edelmetaal vanaf september 2011
steeds verder naar beneden werd “gejast” sloeg bij velen de
twijfel toe met de vraag waartoe dit prijsverval verder zal
leiden. “Analisten” prediken nu het einde van de goud “bubbel”,
omdat goud alleen zinvol zou zijn als buffer tegen een
onverwachte inflatiegolf, verder niets oplevert en als straks
bij een aantrekkende economie de rente omhoog gaat zou het met
dit metaal weer helemaal gedaan zijn. Alsof de economie op goed
moment “vanzelf” weer aantrekt.
Sinds de depegging van de dollar op 15
augustus 1971 liet het edelmetaal al bokkensprongen zien maar de
trend was onmiskenbaar verder omhoog. De ‘hic-ups’ van destijds
werden mede ingegeven door wijsheden als “het edelmetaal zou z’n
tijd gehad hebben” bevestigd door het opgeven van de Gouden
Standaard in de jaren ’30. Ook al is de rol van het edelmetaal
formeel uitgespeeld, blijft het de barometer van de intrinsieke
waarde van het intussen tot in de klucht aangemaakte “fraai
bedrukte” papier, ongeacht of dit nu de dollar, euro of yen
betreft. De euro wordt in de V.S. beschouwd als een key
currency want als deze onderuit gaat, vreest men ook voor
het lot van de dollar, vandaar de regelmatige “gratis
assistentie”.
Maar als goud er niet toe doet, waarom:
-
werd ons goud dan bij de Duitse invasie in 1940 als eerste
naar Engeland verscheept?
-
waarom was bij de Sovjet verovering van Duitsland het Duitse
goud hun eerste doel?
-
waarom werd bij de opmars van de Duitse troepen het Franse
en Engelse goud naar de V.S. verscheept?
-
waarom verstopten de Japanners tijdens de bezetting een
flinke buit op de Filipijnen?
-
waarom moest de dollar worden losgekoppeld van het goud?
-
waarom heeft een “fiduciaire” munt het nooit langer
volgehouden dan 100 jaar?
-
waarom blijkt goud nog steeds de enige koopkrachtbarometer
te zijn?
-
waarom is goud nu goedkoper dan ooit te voren (zie ook
vorige deel I en II)?
-
waarom worden goud en zilver op de Commodity Exchange (COMEX)
in New York in geld gemeten met steeds meer inzet
voortdurend in prijs omlaag gebracht?
-
waarom wordt de waarheid niet verteld?
En waarom staat Wall Street weer op een ‘all time
high’ alsof de gebeurtenissen in 2008 en de daarop gevolgde
schuldcreatie (sinds het aantreden van Obama verdubbeld!) er
niet meer toe doen? Als je aan deze vragen voorbij gaat en je
gaat ook voorbij aan de instorting van het bankensysteem waarbij
de bankschulden voor rekening van de belastingbetaler kwamen, ja
dan wekt een gouden tientje als hangertje uit grootmoeder’s tijd
misschien nog een beetje nostalgie op.
Enige middelen
Na het heffen van belastingen en geld lenen via
staatspapier kan de centrale overheid de geldpers laten draaien
met lage rentes tot gevolg. Immers, aan papier geen gebrek dus
kan de prijs van het geld naar beneden. De inflatoire gevolgen
hiervan worden weggepoetst met het neersabelen van het
edelmetaal zodat ook andere grondstoffen als platinum,
palladium, olie en koper en zelfs de landbouwsector met vele
procenten mee naar beneden worden getrokken. Of zoals
professor/econoom Walter Block het uitdrukte:
‘governments are predators’.
Optisch gezien lijkt daarmee de inflatie verder
weg dan ooit. Sterker, edelmetaal en grondstoffen lijken daarmee
in geld uitgedrukt slechts een relatieve intrinsieke waarde te
bezitten. Immers, middels het manipuleren van de markten bereik
je precies hetzelfde als met economische groei.
Why worry, be happy!
Mal
Als gevolg van de grootste selloff in 33
jaar heeft de twijfel intussen zodanig toegeslagen dat bij menig
“geleerde” de mening heeft postgevat dat het goud op termijn
verder terugkan naar $1.200 (Goldman Sachs dat er van uit gaat
dat de drukpers zonder verdere repercussies nog jaren dienst
blijft doen) of naar $900, omdat soortgelijke bewegingen zich
ook voordeden in de hectische ‘70-er jaren. Econoom Boot meent
zelfs dat goud wel terug kan naar $500 en een enkeling gaat nog
verder door te beweren dat de stijging van goud en zilver sinds
begin deze eeuw niet meer dan een bubbel was. Dat is het
voordeel als je niet door enige kennis wordt geremd. De
successievelijke dalingen van 28% in 2008, 22% in 2006 en de
dramatische val van 47% in 1976 toonden aan hoe fout ook toen de
perceptie was. De fundamentals winnen het uiteindelijk
altijd van de perceptie en van een destabiliserend Washington.
Tegelijkertijd blijkt een silver eagle (één ounce) op een
prijs van $30,36 maar liefst $8 duurder te zijn dan een papieren
ounce of de premie op het goud die maar liefst $71 hoger noteert
dan een papieren ounce. Hoe mal wil je het hebben?
Waar moet je heen met je geld als het op de bank
(met het default risico) niets oplevert evenmin als staatspapier
gezien de negatieve reële rente of naar de beurs die louter
wordt gestimuleerd door de banken met geleend geld van de Fed of
in vastgoed dat met de laagste rente aller tijden in stand moet
worden gehouden?
Richting
Evident is dat “onze” beleidsmakers eenvoudig
voor het blok staan en er alles aan zullen blijven doen om aan
het edelmetaal te blijven trekken. Alle uitspraken ten spijt
weet niemand waar de bodem komt te liggen noch hoe lang het
proces van bodemvorming aanhoudt. Intussen mag je aannemen dat
de meeste margin partijen uit de markt zullen zijn gedrukt. Ook
luidt een felle op- of neerwaartse beweging doorgaans het einde
van een trend in. Dat zou ook een zegen zijn voor de producenten
die intussen op het hakblok liggen want deze sector kan op het
huidige niveau al nagenoeg geen winst meer maken, terwijl hier
het echte geld wordt gedolven.
Naast de uiteenlopende bodemverwachtingen zijn er
ook diverse beweegredenen aangevoerd die aan deze val ten
grondslag zouden liggen. Geen beleidsman hoor je deze
tegenspreken noch wat de ware onderliggende reden van de sterke
val is, want daarmee zou het metaal juist diametraal de andere
kant uitschieten.
Manipulaties zullen nooit de “rekening” kunnen
vereffenen, ook al wordt getracht de indruk te wekken dat
uiteindelijk alles wel weer op z’n pootjes zal terecht komen.
Nergens lees je dat wij de generatie zijn die z’n eigen kinderen
“opeet”.
Naarmate China in haar bilaterale handelsverkeer
met steeds meer landen zoals nu o.a. met Rusland, Brazilië,
Australië, Zuid-Afrika, VK, Korea en Frankrijk tot renminbi
swaps weet te komen, wordt daarmee automatisch de reserverol van
de dollar steeds verder teruggedraaid.
Kortom, de wal keert vanzelf het schip.
Directe aanleiding
Al eerder had ik aangegeven dat er steeds meer
edelmetaal uit de “onderdaardse” gewelven in New York en Londen
als dekking voor de COMEX wordt onttrokken, zelfs door landen
als Duitsland en Zwitserland die bij voorkeur zonder hieraan
ruchtbaarheid te geven hun bezit terug willen halen. Dat
betekent steeds minder ruimte voor de luchthandel in futures die
bij het opeisen van de levering ogenblikkelijk een sterke
fysieke vraag tot gevolg zou hebben. Zo ging er op 13 april j.l.
voor ruim 500 ton aan futures over de toonbank en nog
angstwekkender was dat er voor 155 ton of ruim 6% van de
jaarproductie aan fysiek goud aan de reserves werd onttrokken.
De tekorten zijn nu al zo groot dat de premies op het fysieke
edelmetaal steeds verder oplopen. Volgens Andrew McGuire, één
der best ingewijde handelaren, veroorzaakte dit zodanig grote
onrust bij de Fed en de bullion banks dat er onverwijld
moest worden overgegaan tot deze zeer forse ingreep op de COMEX.
Slotakkoord
Vooralsnog blijken de centrale bankiers met hun
bullion banks aan de winnende hand te zijn.
Indien de edelmetaalprijs rond het huidige niveau
blijft hangen dan wel naar lagere regionen afdaalt zullen steeds
meer goud- en zilverprojecten stil komen te liggen. Dat zou de
premie op het fysieke metaal nog verder kunnen doen oplopen. De
discrepantie tussen “Disney World” en de reële wereld zou
daarmee nog scherper tot uitdrukking worden gebracht.
De al sinds 2008 geopperde enige opties zijn nog
onverkort van kracht:
a) terugdraaien
van de verruiming van de geldhoeveelheid en de herstructurering
van schulden, hetgeen tot een sterke deflatie of vergroting van
de koopkracht maar tegelijk tot verzwaring van de schuldenlast
zal leiden; dat wil geen politicus op z’n geweten hebben
b) er
wordt voor het Weimar scenario geopteerd dat tot
schuldverdamping of hyperinflatie c.q. tot opdroging van de
koopkracht leidt. Dat laatste scenario biedt de huidige
generatie beleidsmakers nog een ‘escape’ mogelijkheid; de
volgende moet dan puin ruimen.
Omdat het verloop van beide opties bekend is,
wordt het een en ander maar zo lang mogelijk naar de toekomst
verschoven ofwel‘kicking the can down the road’. Om het
vertrouwen in een nieuw monetair systeem te kunnen winnen, zal
er een nieuwe verankering moeten plaats vinden. Goud zal daartoe
als onderpand dienen in de wetenschap dat China deze loper al
heeft uitliggen.
Advies: hoewel onduidelijk is of goud en zilver
verder zullen duikelen, verdient het aanbeveling op deze niveaus
bij te kopen om je gemiddelde aankoop te middelen en opnieuw te
kopen mocht goud met zilver in het kielzog nog eens met $100
zakken en zo telkens bij een verdere daling van $100. Edelmetaal
en de mijnbouwers zijn nog nooit zo goedkoop geweest!
Robert Broncel
Copyright, 18 april 2013 |
