Van overheidswege ligt het uiteraard voor de hand
zaken zo nodig te verzwijgen die mogelijkerwijs tot een
negatieve sociale ‘impact’ kunnen leiden. Wel ligt het evenzo
voor de hand zaken breed in de publiciteit te leggen waarmee
voor het front van het grote publiek kan worden gescoord,
voorbeeld de ramp met de MH-17. Niettemin blijft het de taak van
de pers om ook de feilen van de overheid bloot te leggen. Lezers
van mijn columns vinden bijvoorbeeld maar weinig terug van de
inhoud ervan in de financiële pers.
New Orleans Investment Conference
Zo appelleerde de Gold Anti-Trust Action
Committee (GATA) tijdens de grote New Orleans Investment
Conference eind vorige maand opnieuw aan de evidente manipulatie
van de edelmetaalmarkt onderbouwd met kopieën van 10-tallen
officiële documenten inclusief excerpten uit het 83e
jaarverslag van de BIS waarin klipp-und-klar het woord
“interventie” viel. Voorts wist GATA de hand te leggen op
vertrouwelijke stukken die werden aangeduid met
‘restricted-controlled’ van het IMF, het Amerikaanse Ministerie
van Financiën met een document aangaande de utilisatie van het
Exchange Stabilization Fund (ESF), een bericht van de CME Group
aangaande ‘incentive programs’ voor de Chicago en de New York
Mercantile Exchanges (CME en NYMEX), telegrammen van de
Amerikaanse ambassade in Beijing onderschept door Wikileaks, aan
de hand waarvan bleek dat de V.S. op nagenoeg elk terrein de
touwtjes nog steeds stevig in handen heeft.
Waarom komt hiervan zo weinig naar buiten? Waarom
lees je niets over de verstoring van de marktverhoudingen op de
financiële markten waarin vraag en aanbod zoek zijn gespeeld?
Waarom lees je niets over de “innige” verhouding tussen de
Amerikaanse centrale bank die niet als zodanig mag worden
aangeduid en bijgevolg de Federal Reserve heet en de CME Group,
houdster van de COMEX- futures beurs? Zo kwam er een brief aan
het licht van de CME Group’s managing director/chief regulatory
counsel Christopher Bowen gericht aan de U.S. Commodities
Futures Trading Commission (CFTC), waarin werd geduid op
veranderingen in de CME Group’s ‘discount trading programs for
central banks’. Om precies te zijn gaat het hier om het feit dat
centrale banken een discount krijgen bij de verhandeling van
alle futures van de CME Group’s (commodity) beurzen, i.c. het
belangrijkste mechanisme of instrumentarium voor ‘price
discovery in the monetary metals’. In een
ander document van deze groep wordt gerept van ‘rules against
certain trading practices that are considered abusive and unfair
such as “spoofing” and “quote stuffing”, the abrupt placing and
withdrawal of huge volumes of phony orders to mislead traders
about prices’. Dit is nu precies wat de grootste banken
in samenspel met de centrale banken doen!
Alles wat de documenten van de CME Group bevatten
bevestigt wat Peter Warburton in de Britse Economist al 14 jaar
geleden in z’n essay betitelde als “The Debasement of the World
Currency: It Is Inflation But Not As We Know It’. Nog onlangs
meldde Warburton dat wat we zien een strijd is tussen de
centrale banken en de onafwendbare ineenstorting van het huidige
financiële systeem op twee fronten. Enerzijds hebben de banken
de regie over de schepping van additionele liquiditeit (QE) om
het tij van ‘debt defaults’ zo veel mogelijk te keren die anders
zeker zouden plaats vinden. Anderzijds worden investeringsbanken
en andere professionele partijen opgezet om tegen een stijging
in edelmetaal, olie, basismetalen maar ook ‘soft commodities’
(landbouwsector) te speculeren. Hun doelstelling is om de
onafhankelijke waarnemer van elke betrouwbare benchmark te
beroven, zodat niet alleen de eroderende waarde van de U.S.
dollar maar in feite van alle valuta’s onmeetbaar wordt.
Technische analyse verwordt tot niet meer dan theorie.
Tegelijkertijd wordt de belegger de mogelijkheid ontnomen om
zich op enige manier te beschermen tegen de fragiliteit van het
financiële systeem.
Zoals blijkt is de strijd voor de centrale banken
op het tweede front een stuk gemakkelijker dan op het eerste
front. Immers, op grond van de huidige stand van zaken dient de
totale mondiale schuld op meer dan $200 biljoen te worden
getaxeerd – een volstrekt ondenkbaar en onhandelbaar abstract
bedrag. Stellen we daar tegenover de gezamenlijke waarde van
alle commodities op $200 miljard (1/1000e) bij
gebruik van derivaten dan blijkt dit een veel gemakkelijker
front.
Voorts is het niet noodzakelijk voor centrale
banken om de strijd zelf aan te gaan ofschoon de goudverkopen en
goud leasing daartoe stellig hebben bijgedragen. De meeste van
de grote investment banken hebben hun eigen hand al zodanig
overspeeld dat zelfs als zouden de centrale banken het gevecht
op het eerste front verliezen, de aandelen van de investment
banken toch al waardeloos zouden zijn. Bovendien is hun lot
hevig vervlochten met dat van de centrale banken zodat het
willige partners zijn in hun strijd tegen goud, olie en alle
andere commodities. Of anders gezegd: de futures markten
worden niet gemanipuleerd maar vormen de bron van alle
manipulatie! Als gevolg hiervan zijn de marktprijzen niets
anders dan illusies voortkomend uit de trading rooms van de
centrale banken.
De keerzijde van de machtspolitiek van de
centrale banken is de machtspolitiek van de centrale overheden
richting de nieuwsorganisaties of de pers. Die pers blijkt dus
helemaal niet zo vrij te zijn als wordt verondersteld. Het
centrale gezag heeft kennelijk de macht om de pers te
intimideren of wel we leven in een ‘umfeld’ van een ‘government
embedded press’, zoals dat ook te doen gebruikelijk was achter
het zo verfoeide IJzeren Gordijn. Opvallend daarbij is dat GATA
in China en Rusland breed op tv mag verschijnen maar in het
zogenaamd “vrije” Westen geen kans krijgt. Alle door GATA
gepubliceerde stukken zijn naar alle belangrijke
nieuwsorganisaties verstuurd maar geen van deze heeft er ook
maar met een woord over gerept, hoewel de inhoud van diverse
documenten toch onweerlegbaar is!
Ook voormalig volger van Ayn Rand en ex Fed
voorzitter Alan Greenspan heeft op deze conferentie van zich
doen spreken al weet hij als woordkunstenaar op het randje van
de richel te lopen zonder zich te verspreken. Niettemin had men
gehoopt op enkele klare uitspraken. Zo moest hij wel melden dat
het bijdrukken van geld tot verval van het monetaire systeem
leidt waarmee hij wellicht hoopt z’n nalatenschap toch een beter
aanzien te geven. Op een vraag of de Fed of andere centrale
banken de goudprijs trachten te manipuleren was z’n antwoord
kort maar krachtig “nee” maar hij voegde er aan toe dat andere
centrale banken dat wel deden. Ook ontkende hij dat goud werd
geleased. Hieraan werd uiteraard weinig geloof gehecht.
Meer waarde werd gehecht aan z’n antwoord op de
vraag of de rente en de goudprijs
na 5 jaar manipulatie beslist hoger zouden moeten
zijn. Zijn antwoord was volmondig ‘higher and higher’. Toen hem
werd gevraagd: ‘how much higher’ was het antwoord: ‘measurably’!
Even opmerkelijk was zijn mening dat de Fed wel Treasury debt
moest kopen om een rentestijging te voorkomen, omdat de fout bij
het Congres lag omdat er zoveel geld werd uitgegeven. Daarmee
gaf hij tevens aan dat de Fed geen onafhankelijk orgaan is.
Het vuur werd hem o.m. door Porter Stansberry (Stansberry
Research) en Marc Faber na aan de schenen gelegd. Porter maakte
in simpele bewoordingen duidelijk dat er geen andere weg terug
meer is dan QE for ever!
Greenspan gaf hierop een ‘no comment’.
Hij gaf ten beste dat ‘the Fed is very smart and they know
everything we know’. Toen Marc Faber hem ondervroeg over de
‘monetary bubble’, antwoordde Greenspan dat ‘no one has been
able to forecast the timing of a bubble bursting except by
accident’. “Grappig” dat diverse anderen w.o. Stansberry
en Faber die bubbel wel degelijk hadden gespot, redenen om hun
belangen in de V.S. juist af te bouwen. Kortom, Greenspan’s
optreden werd als ‘gebrekkig” betiteld. Hij kwam er gewoonweg
niet mee weg!
Valdai conferentie in Sochi
Een onderwerp van geheel andere signatuur betrof
Poetin’s merendeels Engelstalige ‘toespraak op de Valdai
conferentie in Sochi vorige week. Hoeveel of hoe gering was de
aandacht die zijn wellicht historische uitspraken aldaar in onze
media kregen? Dit zou wel eens de meest memorabele toespraak
sinds de beëindiging van de Koude Oorlog kunnen zijn:
I. Rusland
wenst niet langer de Westerse spelletjes mee te spelen en te
onderhandelen over “triviale zaken”, daarentegen is Rusland wel
bereid tot serieuze afspraken
II. Alle
systemen van mondiale collectieve veiligheid liggen aan
diggelen; er is geen enkel internationaal veiligheidssysteem dat
enige garantie biedt, maar er is wel sprake van een ‘entity that
destroyed them: the United States of America
III.
De bouwers van een Nieuwe
Wereld Orde hebben gefaald en hebben niet meer dan een
zandkasteel gebouwd; een nieuwe wereldorde zal niet zonder
Rusland tot stand kunnen worden gebracht
IV. Rusland
staat een conservatieve benadering voor om innovaties op het
sociale vlak door te voeren en staat verder open voor overleg
V. Rusland
heeft geen enkele interesse om te gaan vissen in het troebele
water van Amerika’s ‘ever expanding empire of chaos’ maar
koestert evenmin plannen om zelf een nieuw ‘empire’ na te
streven (dit staat haaks op de mening van Westerse politici
m.b.t. de Oekraïne)
VI. Rusland
streeft er niet naar om de gehele wereld een kopie van de hare
te doen gelijken; Rusland zal zich niet van het wereldtoneel
laten verwijderen en iedereen die probeert zulks na te streven
kan rekenen op tegenwind
VII. Rusland
is niet uit op chaos, wenst geen oorlog en is er evenmin op uit;
anderzijds beziet hij de uitbraak van een mondiale oorlog als
haast onvermijdelijk
VIII. Rusland
ziet voor zich zelf geen actieve rol weggelegd in het creëren
van een Nieuwe Wereld Orde totdat deze de belangen van Rusland
raken
IX. Wat
betreft de binnenlandse politiek zal deze niet afhangen van de
elite maar vooral van de wil van het volk |