Het belangrijkste goudnieuws kwam uit China met in beeld het
proces van de internationalisering van de renminbi, een proces
waarin de Chinese munt op termijn de rol van de dollar zal
(moeten) overnemen. Gezien de complexiteit van een dergelijk
proces zullen volgens de Chinese centrale bank gouverneur Zhou
Xiaochuan tempo en timing (hopelijk zonder tussentijdse
schokken) een belangrijke rol spelen, met de goudreserves als
draaipunt.
Vooralsnog houdt
China zich niet bezig met een aan goud gekoppelde maar veeleer
aan een door goud gesteunde munt. Bij een koppeling wordt de
munt uitgedrukt in een ounce goud tegen een vaste fixing.
Daarvan weten we dat deze nooit stand heeft gehouden - meest
recente voorbeeld is de (los)koppeling van de dollar in 1971
nadat de Amerikaanse goudvoorraad van ruim 20.000 ton was
geslonken tot wat nu nog te boek staat als 8.133 ton. Tevens
zouden dan de kapitaalcontroles moeten verdwijnen en een
volledige convertibiliteit (omwisselbaarheid) worden ingevoerd.
Ondanks het feit dat China in zeer korte tijd is opgeklommen
naar de op één na grootste economie ter wereld is dit vooralsnog
een station te ver.
Met de almaar
groeiende (nationale) schuldenlast streeft het land er mede om
die reden naar de fiduciaire (geloofwaardige) staat van de munt
middels een groeiende goudvoorraad een steviger fundament te
verschaffen. Een geloofwaardigheid die de “uitgewoonde” dollar
als gevolg van de biljoenen schuld al lang heeft verspeeld.
Vandaar dat China diversificatie zoekt voor de $4 biljoen aan
dollarreserves en de nog altijd ruim $1 biljoen aan Amerikaanse
staatsschuld om daarmee het uitstaande dollarrisico zo veel
mogelijk te kunnen hedgen. Vooral dit laatste verheft
gold hoarding voor China tot de allerhoogste prioriteit.
Als geen ander
realiseren de Chinezen zich de geweldige voordelen van de
reservestatus van een munt, waarvan de V.S. op zo flagrante
wijze misbruik heeft gemaakt met als resultaat:
1)
immense schulden, waarmee het koopkrachtverlies aan het
buitenland werd “gegund”
2)
gratis shoppen in de hele wereld
3)
beheersing van het mondiale bank- en geldsysteem
4)
last but not least: een wereldwijde militaire
aanwezigheid
Na de uitbraak van de
financiële crisis in 2008, is het land dat tot er dusver het
minst onder geleden heeft, u raadt het al: de V.S. Sterker, het
land kan het zich veroorloven nog steeds ver boven z’n stand te
leven en de hele wereld middels de Foreign Account Tax
Compliance Act (FACTA) zelfs haar wil op te leggen. Het gaat in
dit bestek om het zichtbaar krijgen van alle dollartransacties
wereldwijd om deze zo nodig te kunnen belasten, waarmee het
Amerikaanse bankensysteem tot spil is verworden van het mondiale
bankensysteem (compliance impliceert naleving op straffe waarvan
elke bank in de wereld in de ban kan worden gedaan).
De Chinezen evenals
de Russen realiseren zich te meer dat de Amerikanen zich zelfs
“de luxe” van een financiële oorlog kunnen permitteren die de
groei in de emerging markets heeft afgeremd, in weerwil
van:
-
een tot in de
klucht opgeblazen centrale bankbalans
-
een perpetuum
mobilae draaiende geldpers
-
een
overheidsschuld op een veelvoud van het BBP
-
het op groteske
wijze manipuleren (verstoren!) van de financiële markten
-
een verkwanselde
goudvoorraad
-
de laagste
arbeidsparticipatie sinds 1978 (John Williams - ShadowStats)
-
credit rating
bureaus die politieke pijlen kunnen afschieten op Rusland
dat nog geen 10% van het BBP heeft verschuld!
-
het uitbrengen
van verordeningen (FACTA) die naleving van banken wereldwijd
vereisen op straffe van “besmet” te worden verklaard
-
kortom: dit
dondert allemaal niet totdat het uiteindelijk toch begint te
donderen.
Met de
internationalisering van de yuan of renminbi (RMB) wordt beoogd
de handel verder te bevorderen zodat ook andere landen deze munt
kunnen aanhouden om in China inkopen te kunnen doen. Zonder nog
in dollars te hoeven handelen, zal daarmee het marktaandeel in
de internationale handel worden vergroot, zonder het impliciete
koopkrachtrisico van de dollar. Zodra de dollar minder relevant
wordt, zal dat gaan vreten aan alles wat tot dusver in dollars
wordt uitgedrukt (zie
De Val van de Petrodollar). Het is voor China van belang dat
proces zodanig te begeleiden dat straks kan worden gesproken van
een “naadloze” overgang en dat zal stellig nog de nodige stappen
en tijd vergen.
Om deze reden heeft
het land er alle belang bij zo goedkoop mogelijk goud te kunnen
blijven inkopen. Van oudsher gold goud voor de Chinezen alsmede
de andere Aziaten als het belangrijkste vermogensbestanddeel. De
kunstmatig laag gehouden goudprijs afgezet tegen de substantiële
vraag is een kolfje naar de hand van de Chinese centrale bank.
De vraag is zo groot dat het edelmetaal voortdurend in
backwardation (spotprijs hoger dan termijnprijs) verkeert
vanwege de (forse) premies op de geringe beschikbaarheid bij
fysieke uitlevering.
Toen de spanningen
rond Oekraïne (zie
Handen af van Oekraine en
Handen af van Oekraïne II) begonnen op te lopen moest alles
op de COMEX (futures beurs) in New York uit de kast worden
gehaald om de prijs van goud en zilver zoveel mogelijk onder
druk te houden. Dat lukte wonderwel opnieuw. Voor hoe lang?
Niemand die het weet ook al lijkt het einde van deze
manipulaties in zicht te komen maar dat hebben we al eerder
geroepen. Er wordt uiterst schimmig gedaan over wat er fysiek
binnenkomt en uitgaat.
Volgens de laatste
rapporten zou China gegeven de afnemende groei thans minder goud
inkopen. Zo viel de goudimport terug van 111 ton in februari
naar 81 ton in maart of 27% minder en 40% minder gelet op de
omvang van 136 ton in februari 2013. Echter, over het gehele
eerste kwartaal genomen bedroeg de totale import 276 ton of 27%
meer dan de 217 ton in het eerste kwartaal van 2013. Het is maar
hoe je het bekijkt.
Ondanks de
gigantische behoefte hebben de Chinezen er altijd voor gewaakt
de grondstoffenprijzen niet te ver te laten oplopen. Dit
gebeurde zowel inkooptechnisch als ook verbaal. Ze zijn meesters
in marktbeheersing en spelen derhalve het goudspel met de V.S.
met animo mee die een lagere prijs voorstaat vanwege de
geloofwaardigheid van de dollar.
Tegen dat licht wekt
het evenmin verwondering dat de Chicago Mercantile Exchange (CME)
(van bovenaf ingegeven!) voornemens is om de prijsbewegingen in
edelmetaal aan banden te leggen teneinde heftige prijsbewegingen
tegen te gaan. Dit impliceert o.m:
a)
dat “men” kennelijk vrede heeft met de huidige
prijsniveaus
b)
dat dit voornemen kan niet anders worden uitgelegd dan
uit vrees voor te heftige opgaande bewegingen op het
moment dat de prijs à la 2011 opnieuw uit het lood zou slaan
c)
tevens dat de beleidsmakers in Washington DC nog
minder zeker van hun monetaire zaakjes beginnen te worden.
Onderstaand de laatste goud- en zilver charts voor wat die waard
zijn:
|