Daarentegen voorzag Evans het risico van het
voortijdig beëindigen van het huidige “accommodatieve”
beleid dat zou appelleren aan ‘the human nature’. Hij stelt vast
dat de Amerikaanse consument nog lang niet op het niveau van 15
jaar geleden verkeert, hetgeen geen signaal van kracht inhoudt,
eerder van risico. Niet onbelangrijk: met dit argument tracht de
Fed – als het fout gaat(!) – straks
weg te komen.
Buiter stelde dat de Fed
zich geen dubbel mandaat – werkgelegenheid en inflatie – maar
een triple mandaat heeft toegeëigend in de vorm van
financiële stabiliteit welke laatste altijd voorop
blijkt te staan. Buiter wijst Evans op de kredietexplosie vóór
2008 met daarna uitsluitend oplopende “bubbel” beurzen vanwege
het gevolgde QE beleid, hetgeen de huidige situatie alleen nog
maar veel bedenkelijker heeft gemaakt. Buiter kreeg veel bijval
van de Indiase bankpresident Rajan
die wees op het feit dat alle centrale bankiers ter wereld zich
dienen te conformeren aan het Fed
beleid door zich anders uit de markt te prijzen. Of zoals de
vorige BIS (Bank of International
Settlements) directeur Andrew
Crocket het verwoordde: ‘extreme
monetary easing
is more cause
than medicine’.
Intussen persisteren de optimisten bij de huidige
bull markt die wordt gedreven door economisch herstel en
verwachte stijgende bedrijfswinsten niettegenstaande een
verzwakkende economie in de opkomende landen alsmede een
stagnerende economie in euroland.
Tegelijkertijd is er sprake van een ongekend
grote ‘pool of trend-following
finance’ (hedge
funds en ETF’s) met een totale omzet
van ruim $ 6.000 miljard, nog afgezien van de tientallen
biljoenen in afgeleide producten (derivatives).
Er hoeft maar weinig te gebeuren voordat dit kaartenhuis in
elkaar dondert. Dit is ook de reden waarom Marc Faber een crash
voorziet die 2008 zal doen verbleken.
Navigerend tussen de Scylla en de
Charibdis hebben de centrale banken
echter geen enkel alternatief dan de geldpers wijd open te laten
staan, ook al wordt van de Fed’s
zijde geopperd de kraan verder dicht te draaien. Een oplopende
rente zal blijken een ‘no go area’ te zijn, dus Yellen zal wel
weer een nieuw konijn uit de hoge hoed moeten toveren. Voorts
luidt de verwachting dat ook de ECB opnieuw zal overgaan tot het
opkopen van staatsobligaties (via de banken, want mag niet
rechtstreeks) teneinde een deflatie scenario de kop in te
drukken.
|