|
Dit FRED plaatje kent de Fed
ook en leidt aldaar als ‘lender of
last resort’ niet alleen tot
billenknijperij maar ook tot een onvermijdelijke nieuwe
QE. Immers, meer smaken kent de centrale bank onder deze
omstandigheden niet meer! ‘The chicken
has come to roost’.
Onderstaand een paar willekeurige
quotes die op 22 dezer bij mij
binnenkwamen:
"Ever since the 2008
crisis, I've been telling audiences that that crisis never
ended, that the Federal Reserve is doing extreme emergency
manoeuvres that show that there's still something very wrong
with the world economy.
Right now the entire economy really is on
artificial life support."
- Mike Maloney - October 20, 2014.
The European Central Bank
(ECB) has embarked on a spending spree that could see it pump
€1tn (£790bn) into the eurozone’s
financial system.
Zo goed gaat het dus allemaal!
Nu
laat ik het woord aan Jim Rickards.
Hij beschrijft zijn ervaringen in het jaar 2024 en wat daaraan
voorafging. Gewekt op zondagochtend op 13 oktober in dat jaar
door de insectkleine sensor geïmplanteerd in z’n arm waartoe
Amerikaanse staatsburgers sinds 2022 verplicht zijn, werd daarop
onmiddellijk het koffiezetapparaat in de keuken in werking
gesteld. Intussen lichten de informatieschermen aan de
binnenzijde van zijn waarnemingsbril (Google
glass?) voor z’n ogen op met
allerlei ‘government
induced’ informatie.
Beelden van wereldleiders verschenen er op zijn scherm die
doende waren de ‘fine health of the
economies’ naar buiten te brengen en de wereldvrede in
het vaandel te houden. Voorts werd verklaard dat de burgers zich
ten dienste van de New World Order Growth
Plan moesten opstellen teneinde de welvaart voor allen te
maximeren. Rickards wist uiteraard
dat het hier om pure propaganda ging maar kon er niet omheen. Je
waarnemingsbril afzetten werd door de ‘neighborhood
watch
committees’ met achterdocht aanschouwd. De sensor (bug)
controleert immers alle kanalen, ook al ben je dan een
economisch historicus als Rickards.
Daar
alle financiële markten in 2018 gesloten werden, mocht hij zich
evenwel van de archieven bedienen. Weliswaar was het de
bedoeling de markten oorspronkelijk “tijdelijk” te sluiten doch
de vrees voor paniek was te groot om ze te heropenen. Anno 2024
bleek het vertrouwen in deze markten totaal verdwenen te zijn.
Het enige wat de beleggers nog wilden was de teruggave van hun
geïnvesteerde kapitaal. Maar ja, met QE7 in 2017 was er zo
gigantisch veel geld in de markt gepompt dat geen sterveling er
nog een cent voor gaf.
Tussen
2018 en 2020 had de G-20 alle valuta’s geschrapt behalve de
dollar, de euro en de eurasia
(samenraapsel van roebel, yuan en yen). De dollar werd de locale
munt op het Amerikaanse continent. Europa, Afrika en Australië
hielden de euro aan en de rest bij de
eurasia.
De ‘currency
settlement’ vond plaats in
IMF’s Special
Drawing Rights (SDR’s)
voor de dagelijkse transacties. M.a.w. de SDR gold als de
benchmark voor deze valuta’s.
De SDR
werd gehanteerd om daarin bijvoorbeeld de olieprijs te kunnen
uitdrukken zoals dat ook voor alle andere
commodities zou gelden. De World Central Bank, voorheen
het IMF, zou het SDR systeem blijven administreren onder
toezicht van de G-20. Als gevolg van de vaste wisselkoersen
bestond er geen valutahandel meer.
Noot: Uit hoofde van hun valuta manipulaties
kwam Citigroup er per 20 okt. j.l.
voor uit dat de grote banken waarschijnlijk claims ten
totale van maar liefst $41 miljard tegemoet zouden kunnen
zien. Dit bericht stond pontificaal op
Bloomberg te lezen. Als grootste manipulatoren staan
Deutsche Bank met $6,5 miljard, Barclays met $4,8 miljard en
UBS met $4,6 miljard te boek. Volgens
Euromoney Institutional
Investor Plc zou Citigroup de
grootste speler zijn in dit circuit met een omvang van maar
liefst $5,3 biljoen (12 nullen) per dag
(flitskapitaal)!
Rickards wijdt in z’n toekomstvisie
een apart hoofdstuk aan goud confiscatie. Zo zou al het goud in
de wereld tegen het jaar 2020 geconfisceerd
en ondergebracht zijn in een atoomvrije ruimte in een berg door
het Zwitserse leger ter beschikking gesteld. (De Zwitsers hebben
in hun bergen een belangrijk deel van hun defensieapparaat
geaccommodeerd als les getrokken uit WO II toen Hitler met z’n
troepen z’n vriend Mussolini wilde helpen, RB). Alle G-20 naties
zouden hierin bijdragen. (Hier rekent
Rickards buiten de waard van de Aziaten met de Chinezen
voorop alsmede de Russen, die hun goud voor geen geld meer
zullen afstaan (RB).
Het doel was niet zozeer om de nog bestaande
valuta’s aan goud te koppelen maar meer om het goud als een ‘barberic
relic’ (Bernanke)
volledig buiten het internationale circuit te kunnen stellen.
Hiermee zou de goudhandel alsmede de productie en het bezit tot
de ban zijn veroordeeld. Immers, de G-20 controleert de
internationale geldhandel en zo doende valt goud buiten de boot.
Degenen die nog vóór die tijd goud hadden gekocht
zagen de prijs oplopen tot een slordige $40.000 per ounce in
2019. Echter dan zou de hyperinflatie toeslaan waarmee het
vertrouwen in het fiatpapier ten ene male zou zijn verdwenen.
Degenen die met die goudopbrengst evenwel nog land of kunst
zouden hebben gekocht, zouden goed zitten omdat confiscatie
hiervan te lastig en tijdrovend zou zijn.
Rickards meldde niet dat het wel (zwaar) belast zou
kunnen worden dan wel dat het niet vererfbaar zou kunnen worden
zoals in de voormalige Sovjet-Unie geschiedde. Immers, een staat
zonder een positieve balans houdt op staat te zijn (RB).
Degenen die niet in het bezit van goud waren
zouden hun spaarcentjes, pensioen en verzekeringspolissen etc.
in rook zien opgaan. Dus de enige manier om vermogen te creëren
zou zijn middels goud, land en kunst.
Zoals gezegd zouden de financiële markten zijn
gesloten nadat de paniekverkopen in 2018 de beurzen op hun
knieën hadden gebracht. Vervolgens zou het gehele bedrijfsleven
worden genationaliseerd en zou er een moratorium voor alle
schulden worden gecreëerd. De dan aan het roer staande
wereldleiders zouden dit uitleggen als een modus om tijd te
winnen (identiek aan het laten draaien van de geldpers thans,
RB) om de markten weer te kunnen “ontdooien”. Vervolgens zouden
ze er achter komen dat het marktvertrouwen totaal was
weggespeeld en het geen zin zou hebben om de markten opnieuw op
te tuigen.
De beroofde spaarders,
pensionado’s en beleggers zouden (à la 1789 in Parijs,
RB) en masse de straat op trekken maar middels de inzet van
gemilitariseerde eenheden, drones en
elektronische surveillance zouden de meutes met grof geweld
uiteen worden geslagen. Wegen zouden worden afgezet om
vluchtpogingen te verijdelen. Zo zou reeds tegen 2017 de
Amerikaanse regering eisen dat alle auto’s met sensoren zouden
zijn uitgerust om hun locatie te allen tijde te kunnen traceren.
Ter compensatie voor de burger die tot het naakte
bestaan is teruggevallen, zou de overheid overgaan tot het
toedelen van zgn. Social Units of
Social Shares of
Social
Donations. Deze eenheden zouden gekoppeld worden aan het
voorgaande vermogen van de betreffende burger. Amerikanen die
onder het welvaartsniveau leefden, zouden kunnen rekenen op
Social Shares met een gegarandeerd
inkomen (een dergelijk systeem ligt niet ver af van het in de
voormalige Sovjet-Unie gehanteerde systeem, waar de huur niet
meer dan 5% à 6% van het inkomen bedroeg, de ziektekosten en het
openbaar vervoer bijna gratis waren, nodig om de herverdeling
van bezit in de socialistische “heilstaat” te kunnen realiseren,
RB).
Teneinde het bevriezen van de financiële markten,
de confiscatie van vermogens alsmede de creatie van
Social Units te kunnen faciliteren,
zouden regeringen wereldwijd de eliminatie van cash moeten
coördineren (immers, met de ondergang van ons huidige monetaire
systeem is er geen regering meer die deze ondergang zal kunnen
ontlopen, behalve die welke over voldoende goud beschikt, RB).
De ‘cashless society’ zou aan
de burger als een kant-en-klare en hapklare brok moeten worden
opgediend. No more dirty money’!
Tegelijkertijd zouden de dan aan het bewind
zijnde regeringen in staat moeten zijn alle transacties te
kunnen monitoren, zelfs digitaal te bevriezen als iets “niet
door de beugel” zou kunnen én uiteraard kunnen beboeten. Dit
gehele proces zou natuurlijk by
bits and pieces door onze strot gedrukt moeten worden zodat
de impact er van een min of meer aanvaardbaar aanzien te
geven.
Tenslotte wijdde Rickards
een hoofdstuk aan wat hij noemde de Shock Doctrine
from 2014 - 2024. In dat
kader refereerde hij aan het in 2007 gepubliceerde boek van
Naomi Klein: “Shock Doctrine, the Rise of
Diasaster Capitalism”. De
“shock doctrine” betreft een wezenlijk concept voor het begrip
hoe de machtselite zoals centrale bankiers, ministers van
financiën alsmede de ultra rijken achter de schermen werken om
hun agenda’s op orde te krijgen. Rickards
omschrijft de Shock doctrine als eenvoudig te hanteren.
Politieke leiders gebruiken crises om hun beleid er bij het
publiek in te hameren, hetgeen onder normale omstandigheden
ondenkbaar zou zijn. De machtselite is bepaald niet dom en weet
dat hun agenda’s inzake een wereldvaluta, belastingheffing,
controle over het fysieke goud alsmede totale controle over hun
bevolking niet populair zullen zijn daar het duidelijk is dat de
macht en vermogens van de enkeling boven die van de massa’s
verheven zullen zijn.
Een schok kan zich op diverse manieren
manifesteren. Bijvoorbeeld in de vorm van een financiële paniek,
een zware terroristische aanslag, destabilisatie van de
samenleving, moord op een belangrijke politieke figuur dan wel
een pandemie of een ongekende natuurramp die zich zonder
vooraankondiging kunnen aandienen. In een dergelijke situatie
vertoont de bevolking gebruikelijk angst en kijkt uit naar
troost van hun respectieve regering. De mensen beginnen dan in
te zien dat veiligheid boven vrijheid gaat of zoals president
Obama het onlangs uitdrukte ‘Freedom
is not free’ (RB). Op dergelijke
momenten dient de machtselite klaar te staan om in te grijpen
teneinde de rust te herstellen.
In feite vormen dergelijke schokken een
uitstekend vehikel om plannen door te voeren die anders
ondenkbaar zouden zijn geweest. De orde wordt hersteld over de
rug van de individuele vrijheid. Een goed voorbeeld hiervan is
de Patriot Act die nog in 2001 na 9/11 door het Congres werd
gejaagd. Naast goede elementen die o.m. hebben geleid tot de
uitschakeling van Osama bin Laden die na later bleek hoofd van
een meerkoppig monster te zijn, vond er ook veel misbruik
plaats. Zo heeft iedereen intussen z’n privacy moeten inleveren
en worden alle vormen van communicatie (telefoon, fax, email,
facebook,
twitter and what have
you waar ook ter wereld) verzameld
en geregistreerd in een gigantische atoomvrije ondergrondse
digitale data bank in de staat Utah (RB).
Alsof dat al niet genoeg is, worden voorts je
vingerafdrukken en retina ( o.m. in U.S.) gescand. Ook wordt je
mobiele gedrag tot in extenso gevolgd tot en met in de
slaapkamer toe. Bijgevolg zijn privacy en vrijheid al een prooi
van de overheid en intussen verleden tijd. In Nederland lopen we
hiermee zelfs voorop, waarbij thans alle mogelijke
gegevensbestanden worden gekoppeld – ook ideaal voor een
binnendringende vijand die daarmee ook alles “voor het oprapen”
heeft, terwijl er geen parlementariër zelfs ook maar een vinger
heeft opgestoken. Hoe is dat mogelijk? Bij de eerstvolgende
verkiezingen zou ik hiermee maar eens rekening houden. Dit is
dus geen toekomstscenario meer maar puur de harde realiteit!
Robert Broncel
23 oktober 2014
PS. op mijn vorige “missive” van 28 september
onder de titel “Geïnstitutionaliseerde Maffiapraktijken” naar
premier Rutte, bankpresident Knot alsmede naar de fractieleiders
van de belangrijkste politieke partijen mocht ik zegge en
schrijve slechts één reactie ontvangen en wel van de SP onder de
mededeling “Fijn dat u een email heeft gestuurd aan de SP Tweede
Kamerfractie. Wij ontvangen erg veel e-mailberichten en proberen
ze allemaal snel en goed te beantwoorden”. Tot dusver ook hier
radiostilte. “Paarlen voor de zwijnen”? |
