Dat we anno nu in wellicht de meest fascinerende
fase sinds WO II verkeren zal u niet ontgaan zijn. De
ontwikkelingen volgen elkaar gaandeweg op, niet alleen op
monetair/economisch maar ook op geopolitiek terrein. Zoals
eerder in deze column aangegeven lijkt het er verdacht veel op
dat de huidige geopolitieke spanningsvelden (Oost-Europa en
China) bewust als een ‘escape platform’ voor de uit de klauw
gelopen monetaire toestanden zijn geïnitieerd.
Als je als beleidsmaker geen oplossing weet aan
te dragen voor je “uitgewoonde” valuta dan ligt het creëren van
een casus belli welhaast voor de hand, sterker wordt er door in
de hand gewerkt. Immers, naarmate de ontstane problemen
(schuldgroei!) sinds 2008 puissant zijn versterkt terwijl
economische vooruitgang uitblijft, dreigen de V.S. hun rol als
drager van de reservefunctie van de dollar kwijt te raken met
ernstige repercussies zoals:
a) |
einde van een periode
van ongekende handelsvoordelen (import van goederen)
|
b) |
einde van de
petrodollar (!) |
c) |
einde van de
dominantie op de edelmetaalmarkt via de overname door
China |
d)
|
einde van de hoofdrol
in internationale organisaties als de Veiligheidsraad,
het IMF alsmede in de World Trade Organisation(WTO)
|
e) |
einde van de mondiale
militaire dominantie die dan niet meer is te financieren
|
Vanuit de Chinese en Russische optiek ligt het voor de hand
liever niet van een militair scenario uit te gaan. Beter een
monetair scenario zoals onlangs vanuit Beijing via de ‘New
Currency Order’ werd geproclameerd.
Echter, de V.S. zal naar men moet vrezen vooralsnog het
initiatief op dit terrein wensen te behouden.
Tijdens een recent bezoek aan Athene waarschuwde
president Poetin de militaire opbouw in Oost-Europa niet met
lede ogen te kunnen blijven aanzien en adequate tegenmaatregelen
te zullen nemen. Poetin doelde met name op de installatie van
het NAVO ABM raketschild in Polen en Roemenië bedoeld tegen
Iran. Inmiddels zijn er met dat land nucleaire afspraken
gemaakt, zodat de installatie van dit raketsysteem niet langer
opportuun is en door Poetin wordt beschouwd als een bedreiging
én provocatie(!) die zou moeten dienen om
Rusland’s nucleaire arsenaal te neutraliseren. In dit
kader werden zowel beide landen openlijk aangemerkt als
potentiële doelwitten van Russische raketten.
Opvallend was dat Poetin’s
toespraak in Athene in de Westerse pers nauwelijks aandacht
kreeg. Het zou dus zo maar kunnen dat Rusland het gevreesde
Iskander raketsysteem in de
Russische enclave Kalingrad (in de
oksel van Polen) installeert met de vraag hoe hierop in het
Westen zal worden gereageerd. Een andere doorn in het oog van
Rusland (en niet alleen Rusland) is de sterk gedaalde olieprijs
(in dollars) die de economie grote schade berokkent, terwijl
anderzijds de Russische aardgasleveranties via Oekraïne eveneens
in het geding zijn.
De goed ingelichte
Huffington Post wist voorts te melden dat er in Rusland
grote zorg heerst inzake de toenemende dreiging van de NAVO mede
in samenhang met een mogelijke ‘hybrid
geo-financial war’. Deze term werd
letterlijk gehanteerd. Ook wist dit blad te melden dat de
Russische generaal Alexander Bastrykin,
hoofd van het zgn. Investigative
Committee (onderzoeksorgaan) vaststelde dat Rusland vooralsnog
militair onvoldoende is voorbereid op een grote confrontatie met
het Westen. Het is juist om deze reden dat de NAVO (inclusief
Turkije) aangestuurd door de V.S. wellicht een confrontatie met
Rusland zou kunnen overwegen, waarvan de groeiende militaire
aanwezigheid in de Baltische landen,
Polen en Roemenië alsook in de Zwarte Zee ruimschoots getuigt.
Hiermee zou tevens Rusland’s rol in
Syrië kunnen worden geneutraliseerd.
Rusland is thans niet alleen druk doende om de
landstrijdkrachten op slagorde te brengen maar tevens
operationele Iskander raketten en
ICBM’s in stelling te brengen.
Voorts is op Syrië de sophisticated Kalibr
kruisraket uitgetest met een bereik van 50 km tot 4.000 km die
zelfs van transportschepen waar ook ter wereld kan worden
afgevuurd.
Daar gevreesd wordt dat bij een confrontatie
China en buur Rusland elkaar te hulp zullen schieten, dient ook
bij China druk op de ketel te worden gehouden (zie G7 vorige
week). We hebben het dan over China’s aanspraken op
onbetekenende eilandgroepjes in de Zuid-Chinese Zee, waarop
China thans bases probeert te bouwen om van daaruit Amerikaanse
maritieme manoeuvres te kunnen bemoeilijken c.q. neutraliseren.
Hoewel de soevereiniteitsrechten hierop sterk aanvechtbaar zijn,
spelen ze een belangrijke strategische rol. Begrijpelijk, zomin
de aanwezigheid van een Chinese vloot nabij de Amerikaanse
westkust door de V.S. zou worden getolereerd. China kreeg bijval
vanuit Rusland middels een bericht via Russia
Today in het Engels: ‘the
tension is
being exacerbated even
further by
a continuously
growing American presence in
the region’ (die China beschouwt als
de grootste bedreiging van de stabiliteit in de regio). Niet ten
onrechte maken China en Rusland zich bovendien zorgen over de
politiek/strategische lijn die een nieuwe Amerikaanse president
in de V.S. straks zal uitzetten.
Hoewel op de achtergrond weliswaar speelt goud
niettemin een hoofdrol als het om de continuïteit van de rol van
de dollar gaat. Aanvankelijk leek de “onfrisse strijd” op de
Commodity Exchange (COMEX) een verloren strijd te worden, gezien
de stijging van de goudprijs dit jaar met meer dan 20% die alle
beurzen in de schaduw stelde. Toch wisten de ‘bullion
banksters’ uiteindelijk weer aan het
langste eind van dit touw te trekken. Dit “korte” touwtje
blijkt nog altijd langer dan dat van de “longs”.
De indruk van een zwakkere dollar tegenover het
goud moest coûte que coûte de kop worden ingedrukt. Dus de roep
om een renteverhoging bleek opnieuw het meest effectieve
antwoord. De steun kwam uiteraard bepaald niet van
onverdachte zijde: de Fed met als
gevolg adequate steun voor de ‘shorts’ op de COMEX voor een
afwaardering van het goud met bijna 6% in de afgelopen maand.
Geholpen door de London Precious
Metals Clearing Ltd. (LPMCL), een
conglomeraat van de grootste goudhandelaren in London, blijft de
wereld verstoken van wat er in Londen op het terrein van de
enorme pyramide van de fractionele
reserve papieren goudhandel dagelijks omgaat. Zo wordt dit
spelletje nog steeds gespeeld. |