Header

Columns 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004

Slotfase III

(1 juni 2016)

 

Dat we anno nu in wellicht de meest fascinerende fase sinds WO II verkeren zal u niet ontgaan zijn. De ontwikkelingen volgen elkaar gaandeweg op, niet alleen op monetair/economisch maar ook op geopolitiek terrein. Zoals eerder in deze column aangegeven lijkt het er verdacht veel op dat de huidige geopolitieke spanningsvelden (Oost-Europa en China) bewust als een ‘escape platform’ voor de uit de klauw gelopen monetaire toestanden zijn geïnitieerd.

 

Als je als beleidsmaker geen oplossing weet aan te dragen voor je “uitgewoonde” valuta dan ligt het creëren van een casus belli welhaast voor de hand, sterker wordt er door in de hand gewerkt. Immers, naarmate de ontstane problemen (schuldgroei!) sinds 2008 puissant zijn versterkt terwijl economische vooruitgang uitblijft, dreigen de V.S. hun rol als drager van de reservefunctie van de dollar kwijt te raken met ernstige repercussies zoals:
 

a) einde van een periode van ongekende handelsvoordelen (import van goederen)
b) einde van de petrodollar (!)
c) einde van de dominantie op de edelmetaalmarkt via de overname door China
d)
 
einde van de hoofdrol in internationale organisaties als de Veiligheidsraad, het IMF alsmede in de World Trade Organisation(WTO)
e) einde van de mondiale militaire dominantie die dan niet meer is te financieren


Vanuit de Chinese en Russische optiek ligt het voor de hand liever niet van een militair scenario uit te gaan. Beter een monetair scenario zoals onlangs vanuit Beijing via de ‘New Currency Order’ werd geproclameerd. Echter, de V.S. zal naar men moet vrezen vooralsnog het initiatief op dit terrein wensen te behouden.

 

Tijdens een recent bezoek aan Athene waarschuwde president Poetin de militaire opbouw in Oost-Europa niet met lede ogen te kunnen blijven aanzien en adequate tegenmaatregelen te zullen nemen. Poetin doelde met name op de installatie van het NAVO ABM raketschild in Polen en Roemenië bedoeld tegen Iran. Inmiddels zijn er met dat land nucleaire afspraken gemaakt, zodat de installatie van dit raketsysteem niet langer opportuun is en door Poetin wordt beschouwd als een bedreiging én provocatie(!) die zou moeten dienen om Rusland’s nucleaire arsenaal te neutraliseren. In dit kader werden zowel beide landen openlijk aangemerkt als potentiële doelwitten van Russische raketten.

Opvallend was dat Poetin’s toespraak in Athene in de Westerse pers nauwelijks aandacht kreeg. Het zou dus zo maar kunnen dat Rusland het gevreesde Iskander raketsysteem in de Russische enclave Kalingrad (in de oksel van Polen) installeert met de vraag hoe hierop in het Westen zal worden gereageerd. Een andere doorn in het oog van Rusland (en niet alleen Rusland) is de sterk gedaalde olieprijs (in dollars) die de economie grote schade berokkent, terwijl anderzijds de Russische aardgasleveranties via Oekraïne eveneens in het geding zijn.

 

De goed  ingelichte Huffington Post wist voorts te melden dat er in Rusland grote zorg heerst inzake de toenemende dreiging van de NAVO mede in samenhang met een mogelijke ‘hybrid geo-financial war’. Deze term werd letterlijk gehanteerd. Ook wist dit blad te melden dat de Russische generaal Alexander Bastrykin, hoofd van het zgn. Investigative Committee (onderzoeksorgaan) vaststelde dat Rusland vooralsnog militair onvoldoende is voorbereid op een grote confrontatie met het Westen. Het is juist om deze reden dat de NAVO (inclusief Turkije) aangestuurd door de V.S. wellicht een confrontatie met Rusland zou kunnen overwegen, waarvan de groeiende militaire aanwezigheid in de Baltische landen, Polen en Roemenië alsook in de Zwarte Zee ruimschoots getuigt. Hiermee zou tevens Rusland’s rol in Syrië kunnen worden geneutraliseerd.

 

Rusland is thans niet alleen druk doende om de landstrijdkrachten op slagorde te brengen maar tevens operationele Iskander raketten en ICBM’s in stelling te brengen. Voorts is op Syrië de sophisticated Kalibr kruisraket uitgetest met een bereik van 50 km tot 4.000 km die zelfs van transportschepen waar ook ter wereld kan worden afgevuurd.

 

Daar gevreesd wordt dat bij een confrontatie China en buur Rusland elkaar te hulp zullen schieten, dient ook bij China druk op de ketel te worden gehouden (zie G7 vorige week). We hebben het dan over China’s aanspraken op onbetekenende eilandgroepjes in de Zuid-Chinese Zee, waarop China thans bases probeert te bouwen om van daaruit Amerikaanse maritieme manoeuvres te  kunnen bemoeilijken c.q. neutraliseren. Hoewel de soevereiniteitsrechten hierop sterk aanvechtbaar zijn, spelen ze een belangrijke strategische rol. Begrijpelijk, zomin de aanwezigheid van een Chinese vloot nabij de Amerikaanse westkust door de V.S. zou worden getolereerd. China kreeg bijval vanuit Rusland middels een bericht via Russia Today  in het Engels: ‘the tension is being exacerbated even further by a continuously growing American presence in the region’ (die China beschouwt als de grootste bedreiging van de stabiliteit in de regio). Niet ten onrechte maken China en Rusland zich bovendien zorgen over de politiek/strategische lijn die een nieuwe Amerikaanse president in de V.S. straks zal uitzetten.

 

Hoewel op de achtergrond weliswaar speelt goud niettemin een hoofdrol als het om de continuïteit van de rol van de dollar gaat. Aanvankelijk leek de  “onfrisse strijd” op de Commodity Exchange (COMEX) een verloren strijd te worden, gezien de stijging van de goudprijs dit jaar met meer dan 20% die alle beurzen in de schaduw stelde. Toch wisten de ‘bullion banksters’ uiteindelijk weer aan het langste eind van dit touw te trekken. Dit “korte”  touwtje blijkt nog altijd langer dan dat van de “longs”.

 

De indruk van een zwakkere dollar tegenover het goud moest coûte que coûte de kop worden ingedrukt. Dus de roep om een renteverhoging bleek opnieuw het meest effectieve antwoord. De steun kwam uiteraard bepaald niet van onverdachte zijde: de Fed met als gevolg adequate steun voor de ‘shorts’ op de COMEX voor een afwaardering van het goud met bijna 6%  in de afgelopen maand. Geholpen door de London Precious Metals Clearing Ltd. (LPMCL), een conglomeraat van de grootste goudhandelaren in London, blijft de wereld verstoken van wat er in Londen op het terrein van de enorme pyramide van de fractionele reserve papieren goudhandel dagelijks omgaat. Zo wordt dit spelletje nog steeds gespeeld.

 

Aan de oppervlakte, met name op Wall Street, blijkt vooralsnog uit niets hoe onhoudbaar de positie van de Fed de facto is geworden maar dit geldt in wezen alle centrale banken ter wereld die het nooit eerder vertoonde ZIRP en NIRP rentebeleid sinds 2008 hebben gevolgd. Waar de goud- en zilverprijs enerzijds neerwaarts diende te worden bijgesteld, gold het tegenovergestelde voor de aandelen- en oblimarkten. Hiertegen valt middels technische analyse niet tegenop te boksen, ook al wensen beursanalisten dat allerminst te erkennen.  

Mocht een eventuele renteverhoging toch ‘va banque’ gaan dan zal het risico van een stagnerende economie toenemen als gevolg waarvan overgewaardeerde aandelenmarkten het directe slachtoffer zullen worden. Maar ook zullen stijgende obligatie yields de aandelen verder onder druk zetten. Volgens mijn zoon bij Bank of America verkeren hun beleggers nu al voor de 18e opeenvolgende week aan de verkoopzijde. De euro zal eveneens worden getroffen en verder wegzakken, tenzij Draghi z’n ‘whatever it takes’ beleid bijstelt maar daardoor komt de monetaire stabiliteit in Europa in gevaar. In de PIGS zou dan de rente zomaar omhoog kunnen schieten en dan zijn de rapen zelfs wereldwijd gaar. Een verhoging van 1% à 2% kan al tot grote onrust op de financiële markten leiden.

 

Een en ander werd benadrukt door Nobelprijswinnaar professor Eugene Fama, die er fijntjes  op wees dat een negatieve rente geen enkele bijdrage tot groei levert en voorts waarschuwde dat de systeembanken nog steeds een groot gevaar voor het financiële systeem vormen.

 

Fama die geldt als de ‘father of modern finance’ die zijn Nobelprijs kreeg uitgereikt vanwege de ontwikkeling van de efficiënte markthypothese, verklaarde dat negatieve rentes het krediet proces op z’n kop zetten en geen enkele impact hebben op de efficiency van de financiële markten, met als krankzinnigheid dat je nu voor een “laag” risico moet betalen(!). Hij duidde dit beleid aan met ‘I think it means the business of central banks is like pornography’, kortom een doodlopend pad zoals in deze column al zo dikwijls aan de orde is geweest (alhoewel je van pornografie niet datzelfde kunt beweren). David Stockman, oud-Budget Director onder president Reagan die nooit een hand voor z’n mond neemt, verklaarde in dit kader in z’n eigen nieuwsbrief van 27 mei j.l.: ‘in fact, the combination of pumping-up inflation toward 2% and hammering-down interest rates to the so-called zero bound is economically lethal’, hetgeen op het zelfde neerkomt.  

 

Robert Broncel

Copyright, 1 juni 2016

 

PS. deze keer laat ik het aan de lezer of deze column opnieuw aan ‘de hotemetoten’ dient uit te gaan. De enige die mij de laatste keer rechtstreeks antwoordde was Pechtold van D’66 zonder overigens op de inhoud in te gaan. De meest inhoudelijke en persoonlijke reactie (per telefoon) kwam van DNB maar dat is al weer bijna een half jaar geleden. Zoals eerder gemeld, blijft het in het gunstigste geval bij een onpersoonlijke ontvangstbevestiging. Bij meer “voors” dan “tegens” gaat deze column opnieuw richting dit echelon.

Mail uw ja/nee antwoord naar info@robertbroncel.com.

 

 

<< vorige

volgende >>

 

 
 

Disclaimer Portefeuille 

Hoewel alle berichtgeving alsmede de fondsprofielen met de grootste zorg worden samengesteld en uitgebracht, kunnen geen waterdichte garanties worden verstrekt. Wel wordt de berichtgeving vanuit eigen bron zowel als van externe professionele research pas na due diligence naar buiten gebracht. De deelnemer is te allen tijde zelf verantwoordelijk voor de opvolging alsmede de aan- en verkoopbeslissingen die hij/zij hieraan ontleent. 

Het portefeuillebeheer blijft onder het ressort van Robert Broncel, waarbij de deelnemer de vrijheid heeft al dan niet opvolging te geven aan de aanwijzingen ter zake. Het kan voorkomen dat door onvoorziene omstandigheden berichten te laat worden opgenomen zonder dat hiervoor verantwoordelijkheid kan worden genomen. Voorts zal de waarde van de portefeuille fluctueren en kunnen er nooit garanties voor de toekomst aan worden ontleend. 

Het intellectueel eigendom van de portefeuille, analyses en copyrights liggen bij Robert Broncel. Verder mag er zonder toestemming NIETS van deze site worden gekopieerd of op de een of andere wijze elders worden weergegeven.

2011 © Robert Broncel