Homepage | De Markt
| Portefeuille |
Quotes| Archives | Aanmelden |
Contact
|
|
DE EEUWIGE ROL VAN GOUD XIII
(27 januari 2021) |
Het moet nog maar eens gezegd worden: In weerwil
van de massale gouddump door de centrale banken rond de
eeuwwisseling alsmede de massale manipulaties op de COMEX
futures beurs sinds 2008/9 wist het goud vanaf het grondniveau
ad $35 per troy ounce anno 1971 (loskoppeling van dollar)
niettemin een hoogte van ruim $1.800 te bereiken. Uitgedrukt in
“fiatpapier” impliceert dit een appreciatie van ruim 5.000%.
Anderzijds was de koopkracht van dit papier sinds die tijd
omgekeerd evenredig aan verdamping onderhevig (“in God we
trust”, staat er nog altijd op elke dollareenheid!). Het is maar
waarin je wilt blijven geloven!
Door de rente consequent zelfs tot en met nul te blijven
verlagen, heeft zich dat vertaald in een overeenkomstige
intrinsieke waarde van het fiatgeld. Het beursenthousiasme,
“geholpen” door het ongeremde gratis geld kende geen grenzen
meer. Zo steeg de Dow van ca. 1.000 punten in 1971 naar een
stand van ruim 31.000 punten thans, of een stijging van ruim
3.000%. Intussen heeft de rentetrend de spaarders en
pensioenfondsen op hun knieën gezet, terwijl een forse
inkomenstweedeling werd ingezet. Door schuld met schuld te
blijven plempen, komt “het failliet” van dit beleid steeds
naderbij en vormt het voorportaal tot een verregaande
vernieuwing van het huidige monetaire systeem of beter reset.
Opvallend is evenwel dat de omloopsnelheid van het geld zowel
opgaand als neergaand in cadans meedeinde met de yield, zodat de
inflatie in consumptiegoederen kon achterblijven, maar zo niet
in aandelen en in vastgoed. |
|
De beleggers zijn daardoor kennelijk zodanig
verwend en/of verward geraakt dat ze hun kapitaal liever aan de
beurs blijven toevertrouwen dan in edelmetaal. Dit met “hulp”
van de mediale schijnwerpers die op deze ontwikkeling nog altijd
te weinig hun licht laten schijnen. Bovendien, hoe saai zou het
voor de belegger zijn zonder die dagelijkse persberichten,
commentaren en voorspellingen? Dat valt onder een bedrijfstak
die bij edelmetaal nauwelijks of geen belang heeft.
Barbarous fiat money
De heersende regie van de Amerikaanse Federal Reserve (Fed)
lijkt dan ook onbegrensd, sinds vorig jaar nog versterkt door
het kolossale corona steunbeleid. Nog maar kort geleden gold
goud als een barbarous relic (uitspraak van toenmalig Fed
president Alan Greenspan in 1997). Thans kun je beter spreken
van barbarous fiat money! |
|
De liquiditeitsuitwas heeft het proces van de
koopkrachtverdamping in een almaar hogere versnelling gebracht
met als resultante de steeds verder afbrokkelende intrinsieke
papierwaarde uitgedrukt in goud, zichtbaar op bovenstaande
grafiek. De rol van het goud als enige reële koopkrachtbarometer
wordt hiermee in een paar lijnen onderstreept. Voltaire’s
conclusie (zie boven) wordt hiermee onweerlegbaar bevestigd!
Alle kunst- en vliegwerkpogingen op de COMEX beurs ten spijt zal
geen poging nog in staat zijn om het “gedraineerde” vertrouwen
in n’importe welke munt te herstellen.
Tegen deze geldontwaarding viel in feite al vanaf 1971 nooit op
te boksen en nog minder sedert de door president Nixon
geïnitieerde “petrodollar” die elke oliebehoevende natie dwong
met dollars olie te kopen. Hiermee diende elke staat te allen
tijde voldoende dollars op de plank te hebben liggen, terwijl de
V.S. gratis kon bijdrukken! Slimme zet, waarmee de dollar in de
rol van wereldreservemunt zelfs extra steun kreeg. Het Witte
Huis zag hierin zelfs de mogelijkheid om naderhand de munt als
wapen in te zetten tegen staten die een voor de V.S.
onwelgevallig c.q. minder coöperatief beleid” voer(d)en zoals
Iran, Rusland, China en Noord-Korea mochten ondervinden.
Het ‘consistente’ Fedbeleid
Bij haar aantreden als nieuwe minister van Financiën liet
voormalig Fed president Janet Yellen zich ontvallen dat ‘a Biden
administration won’t seek a weaker dollar, that currency
exchange rates be determined by the free market’. Bij een
dergelijke uitspraak dien je als kritisch lezer extra waakzaam
te zijn daar in het verleden een dergelijke uitspraak “nogal
eens” een omgekeerde ontwikkeling liet zien. Afgezien van de
bijstellingen van het Plaza Akkoord in 1985 en het Louvre
Akkcoord in 1987 bleven de meeste valuta’s veelal in het gareel
van de in koopkracht dalende dollar meelopen. De eerste
maatregel die Biden thans zou moeten nemen, is het subiet
stoppen met meer “fiatflutpaper” uit de kast te trekken en
Yellen vertellen dit papier in feite uit circulatie te nemen,
tenzij herkoppeld aan goud. Maar ja, dat heeft natuurlijk nogal
desastreuze consequenties! Thans wordt een figuur als Thomas
Gresham gemist, één van de grondleggers van het bankwezen die in
1565 de Londense beurs, de Royal Exchange, stichtte. Hij
ontdekte in zijn tijd al dat: ‘bad money drives out good money’.
Dat was toen een gewaagde maar al te juiste uitspraak. Het is nu
wederom een l‘histoire se répête’.
Goudkoppeling
Terwijl er thans meer dan ooit biljoenen aan fake digitaal geld
worden bijgedrukt, leidt het echte geld – goud – vooralsnog een
“kommervol” bestaan op de gemanipuleerde COMEX beurs in New
York. Zoals uit bovenstaande grafiek blijkt, is de koopkracht
van de dollar in 50 jaar tot twee dollar gedaald! Hierover hoor
je geen hond. Uiteraard wordt verborgen gehouden dat de V.S. als
grootste valsemunter aller tijden de koopkracht van haar munt in
feite voor het oog van de wereld domweg flest. Dus wat staat het
monetaire beleid in Washington nog te wachten? Niets anders dan
de dollar opnieuw aan goud koppelen, alleen voorzien van “een
ander prijskaartje” dan die 35 dollar van vijftig jaar geleden!
Intussen zijn er kritische economen die al meerdere schattingen
van “dat kaartje” hebben gemaakt. Meest voor de hand liggend is
uit te gaan van de mondiale in U.S. dollars uitstaande schuld
van ruim $57 biljoen in relatie tot de totaal beschikbare
hoeveelheid goud van ca. 65.000 ton. In deze verhouding zou de
goudprijs regelrecht in de stratosfeer belanden. Afgezet tegen
de Amerikaanse M3 geldhoeveelheid komen we in de richting van
$70.000 per ounce bij een dekking van 100%. Bij een dekking van
40% (minder dan de helft) zou er een goudprijs ad $28.000 uit
rollen. En bij 25% nog altijd een prijsverhouding van $17.500,
dus zeg maar iets meer dan tienmaal de huidige prijs.
Maar ja! Bij een dergelijke ophoging is al direct sprake van een
implosie van de derivatenmarkt ad $1,5 biljoen tot de derde
macht, een niet meer te becijferen schade achterlatend die in
theorie de gedupeerden tot het Stenen Tijdperk zou terugwerpen.
Dit in ogenschouw nemend zou hieruit een goudprijs ad infinitum
moeten voortvloeien. Los hiervan zal hoe dan ook in elk geval
een ongekend hoge inflatie het gevolg zijn, met een even diepe
deflatoire depressie in het kielzog.
Vanwege de boven geschetste redenen dient goud bijna tot in de
klucht gemanipuleerd te blijven totdat plots en onhoudbaar de
geest uit de fles schiet. Op de COMEX wordt volgens een
betrouwbare bron dagelijks via shorts (backwardation =
toekomstige prijs lager dan de dagprijs) gemiddeld 850 maal de
dagproductie van goud verhandeld. Dit resulteert er in dat
jaarlijks voor $70 biljoen wordt verhandeld tegen een
jaarproductie ter waarde van ruim $200 miljoen. Als dit
onmogelijk beschikbare fysieke goud zou worden opgevraagd,
ontstaat er ten principale een goudprijs tot wederom in de
stratosfeer. Zelfs een kind kan zien dat we daarmee in alle
opzichten in sprookjesland zijn beland.
Cruciale indicatoren
Nu intussen het hek steeds verder van de dam is verwijderd
(zonder dat er tot dusver op de financiële markten tekenen van
opwinding zijn te bespeuren), is het ook vooral zaak te blijven
letten op de reeds ingezette inflatiestijging. De belangrijkste
graadmeter betreft niet de officiële door de U.S. Labor
Department allesbehalve betrouwbaar gerapporteerde
inflatiestijging van 1,4% (december) maar de loepzuivere
stijging die door het onafhankelijke Commodity Research Bureau
wordt verstrekt. Deze methodiek is gebaseerd op het prijsverloop
van een mandje van in de wereld meest verhandelde commodities
dat elke dag afleesbaar is. Het betreft hier zowel harde
grondstoffen als ijzer, koper, zink, lood, bauxiet, goud, zilver
etc. en ook olie alsmede de belangrijkste producten uit de
landbouwsector.
Blijkens onderstaande grafiek valt vanaf eind april vorig jaar
een stijging van maar liefst 62% in ca. 9 maanden af te lezen.
Let wel dat deze producten nagenoeg alle in dollars worden
verhandeld. De meeste prijsverhogingen dienen nog goeddeels in
de nationale inflatiecijfers verdisconteerd te worden. Zodra
deze beweging doorzet, zal ook de roep om hogere salarissen
opnieuw klinken en ontstaat er een loon/prijs spiraal, zoals we
die eveneens in de jaren ’60 en ’70 hebben gekend. Alleen
middels krachtige renteverhogingen door de centrale banken onder
aansturing van de Fed was deze inflatie destijds te
‘backstoppen’. |
|
Op zich zijn deze uitslagen binnen de vorige
toppen nog niet alarmerend maar dienen thans wel even
nauwlettend als regelmatig te worden gevolgd. Dat geldt ook voor
de renteontwikkeling.
In het bijzonder geldt dit renteontwikkeling toegespitst op de
10-jarige Treasury. Deze yield curve staat exemplarisch voor de
renteontwikkeling en beweegt zich intussen opwaarts vanaf een
yieldstand van 0,51 in augustus vorig jaar naar thans ca. 1,0 -
1.1. Naar inschatting zal een uitslag boven 1,5 tot meer
nervositeit leiden. Zo niet van de Fed die vorige zomer nog
onder Trump kenbaar had gemaakt zich niet meer druk te maken
over een oplopende inflatie tot 3% à 4% “zolang de gemiddelde
maandelijkse inflatie maar niet boven 2% reikt”. Over de termijn
van die gemiddelde maandelijkse inflatie werd evenwel niet
gerept. Dat kan ook moeilijk anders daar de Fed middels de
rentestand (laagste aller tijden) en de vrije liquiditeitsloop
(hoogste aller tijden) alle buskruit heeft verschoten. Het wordt
dus geen kwestie meer van “gewoon rustig verder afwachten”.
|
|
Druk op de renteketel
Nu de Fed en de meeste andere centrale banken het rente
instrument niet langer kunnen bespelen, resteert slechts de
monetaire inflatie waartegen de goudprijs vorig jaar met 26% is
gestegen. Gezien het feit dat de staatsleningen geen rendement
meer opleveren, zal zich dat vertalen in lagere obligatiekoersen
als gevolg waarvan de animo verder afneemt en de yield als
spiegel daarvan stijgt. Vooral voor de grootste buitenlandse
houders van Amerikaans staatspapier, in kwestie Rusland, China
en Japan is dat een “dingetje”. Sterker, deze landen zullen bij
voorkeur hun bezit aan Amerikaans papier wensen verder af te
bouwen. Dat zet extra druk op de renteketel. Immers, de Fed is
dan gehouden naast de tekorten op de lopende rekening ook dit
buitenlandse aanbod op te nemen.
Kortom, de geloofwaardigheid of beter de betrouwbaarheid van het
systeem komt daarmee steeds meer onder druk te staan. Resteert
de conclusie dat de Fed middels de gigantische geldlawines
zonder enige dekking (goud) de handdoek in feite al in de ring
heeft gegooid! Tegelijkertijd zal dit instituut zich dan ook
moeten realiseren daarmee tevens de reservestatus van de dollar
alsmede de politieke en economische suprematie van de V.S. te
grabbel te gooien.
Misschien dat de FOMC (Federal Open Market Committee) meeting
vanavond meer duidelijkheid weet te scheppen. Bepalend zal de
richting van het verdere Fedbeleid zijn. De nadruk zal daarbij
ongetwijfeld liggen op voortzetting van het ‘easy’ beleid voor
de langere termijn. Tegelijkertijd zal er scherp worden gelet op
de yield curve teneinde deze zoveel mogelijk onder controle te
kunnen houden door alle aangeboden staatspapier te blijven
opnemen. In vakkringen wordt deze stance al aangeduid als de
finale Fed put. Hoe meer schuldpapier de Fed opneemt, hoe meer
lift de goudprijs ondergaat.
Degene die nog “een stuiver” voor dit flutpapier over heeft,
melde zich bij het Fed loket. Idem geldt dit voor het ECB loket
alsook dat van alle andere centrale banken.
Robert Broncel
Copyright, 27 januari 2021
PS. deze column wordt ook verzonden aan DNB president Klaas
Knot. |
|
|
|
|
|
|
|
|