Homepage | De Markt
| Portefeuille |
Quotes| Archives | Aanmelden |
Contact
|
|
|
|
|
ANDERE TIJDEN XXXXV
(27 april 2021) |
Met de niet aflatende, nooit eerder vertoonde
gigantische improductieve kapitaalinjecties door de centrale
banken vóór en vooral tijdens corona is het monetaire systeem in
een volledig onomkeerbare vrije val beland. Het enige “voordeel
van deze actie” is dat daarmee vooralsnog uitstel van executie
is verkregen van een ongekend zware economische crisis, juist
als gevolg van de onmogelijk beheersbare schuldgroei en hoogte.
Het “rode licht” schuilt uiteraard in de U.S. dollar als drager
van het mondiale monetaire systeem. Zodra deze munt ter
discussie komt te staan, wordt de val van het systeem ingeleid.
Vandaar “de noodzaak” om de koopkrachtpariteit van goud zo min
mogelijk te laten stijgen. |
|
 |
= Sinds de oprichting in 1913 is de Fed er
allerminst in geslaagd haar primaire doelstelling van
koopkrachtpariteit na te komen. De goud gerelateerde koopkracht
van de dollar is sinds die tijd tot nagenoeg het nulpunt
gedaald, terwijl de goudprijs al met al met niet meer dan een
“miezerige” 5.000% mocht stijgen. Zonder de voortdurend
neerwaarts gerichte manipulaties op de COMEX futures beurs -
grootste (n.b. juridisch ingedekte) fraude aller tijden - zou
goud afgezet tegen de money supply met minstens het tienvoudige
moeten zijn gestegen! De quote van Thomas Jefferson, derde
president van de V.S., spreekt boekdelen:
*the central bank is an institution of the most deadly
hostility against the principles and form of our Constitution
and deprives the people of their property until their children
wake up homeless in a country their fathers conquered’.
Double whammy
In termen van koopkrachtpariteit en stabiliteit is er geen
enkele muntsoort noch kapitaalgoed ooit in staat geweest zulks
te benaderen. In feite werd de koopkracht doelstelling destijds
overboord gekieperd om tegemoet te komen aan
welvaartsaspiraties, oorlogshandelingen dan wel wapenwedlopen.
Wat werd hiermee bereikt? Een ongeëvenaarde economische groei
gepaard met een navenante aantasting van onze habitat die meer
dan ooit om herstel vraagt en vereist, willen we ons nageslacht
ook een kans van leven kunnen blijven bieden. Hiermee zijn we in
een soort ‘double whammy’ beland: dringende opschoning van het
monetaire systeem alsmede van het klimaatsysteem. Een en ander
zal voor nu en in de toekomst binnen de geïndustrialiseerde
wereld een uiterste krachtsinspanning vergen teneinde tot een
blijvend aanvaardbaar gezond en duurzaam leefmilieu te komen.
Binnen dat proces zullen we internationaal een reculer pour
mieux sauter moeten zien te bereiken, waartoe onderlinge
geschillen tussen staten zullen moeten wijken.
Ongekende schuldgroei
Voor nu staan we niet alleen voor grote uitdagingen maar zullen
we tegelijkertijd moeten worstelen met de dreigende gevaren
voortvloeiend uit de torenhoge schulden zoals inflatie, mogelijk
stagflatie en koopkrachtverlies. Als de Federal Reserve zich
straks bij een verdere prijsstijging gewonnen moet geven door
niet de rente te kunnen optrekken vanwege een directe beursval,
rest het enige “wapen” dat nog in stelling kan worden gebracht:
de eerder genoemde yield curve control (YCC) die evenmin zonder
risico is. Immers, dat zet de kraan verder open voor nog meer
schuldgroei, waarmee de geloofwaardigheid en betrouwbaarheid van
dit fiatsysteem nog meer onder druk komt te staan (CATO
Institute in Washington).
David Stockman, voormalig budgetdirecteur onder president
Reagan, beschouwt de Fed intussen als een ‘completely rogue
institute’, zeg maar een “volledig verrot instituut”. Verder
spreekt hij van een niet mis te verstane zombie economy die op
z’n laatste benen loopt. Ook wees hij op de grootste crediteuren
van de V.S. als China en Japan die de laatste jaren zo
onopvallend mogelijk bezig zijn hun bezit aan Amerikaans
staatspapier (flink) af te bouwen. Hij werd daarbij door het
Congres nog extra “bediend” met de laatste lockdown bailouts ten
totale van ruim $6 biljoen of ruim 7,5 maal het $800 miljard
lager uitkomende BBP, vertaald in bijna $50.000 per gezin!
Tegelijkertijd spoot de Fedbalans het afgelopen jaar omhoog van
$4,2 biljoen naar $7,6 biljoen. Een land als Venezuela kan
daaraan nog een voorbeeld nemen.
Toenemend wantrouwen in de dollar
Let wel, ook deze bedragen dienen te worden gefinancierd middels
nieuwe staatsleningen. Niet lang geleden daalde de buitenlandse
interesse voor nieuw Amerikaans schuldpapier van 64% naar 38%.
Een weinig verheffende vertrouwensgraadmeter! Daarbij in acht
nemend dat de Fed na 2008 thans bij gebrek aan “ammunitie” niet
opnieuw in staat zal zijn een tweede bailout uit te voeren.
Alleen het IMF zou theoretisch nog uitkomst kunnen bieden maar
je moet er welhaast van uitgaan dat de animo daar niet bijster
groot zal zijn. Mocht dit instituut eventueel eisen dat de V.S.
in dat geval de reservestatus van de dollar zal opgeven, zou dat
mutatis mutandus direct een flink ingedeukte dollar opleveren.
Bovendien zou het einde van de reservestatus tevens tot het
einde van de V.S. als super power leiden, dus geen optie.
Voor de goede orde gaat een afnemend vertrouwen in de dollar
niet alleen deze munt maar alle munten, dus het gehele systeem
aan. Dat zou dan tot de inleiding van een tsunami met wereldwijd
economische schokgolven voeren. De beleidsmakers weten dit en
uit angst voor deze abominabel economische ‘outlook’, blijft men
in arren moede vasthouden aan het intussen ingesleten adagium by
just keep on kicking this bloody can down the road.
Op de wereldeconomie rust intussen een totale mondiale schuld ad
$284 biljoen vertaald in 355% van het mondiale BBP ad ca. $80
biljoen and counting. Een niet al te “voordelige” uitkomst. De
tijdbom van het derivaten’bedrijf’ met een brutowaarde van een
bizarre $15,5 quadrillion of een miljoen miljard dollar (opgave
Institute of International Finance in Washington), is hierin
niet meegenomen. Het gaat in principe om vier schuldcategorieën.
Zie staatje hieronder. |
|
 |
Buiten de opstuwing van de beurs en de
vastgoedmarkt pikt ook de Amerikaanse import meer dan een
graantje mee, hetgeen interessant is voor naar de V.S.
exporterende landen. Zo gold voor China een exportopbrengst van
$30,3 miljard over de maand februari j.l. en dat gold een korte
maand. Het Amerikaanse handelstekort dat al sinds begin jaren
’90 negatief is, staat thans op een all time low met een
gemiddeld maandcijfer van min $78 miljard.
Dit betreft geen status quo positie maar steeds verder oplopende
cijfers zonder enig cijferslot! |
|
 |
Als het in dit opzicht om “gezond” geld met een
aan goud verankerde gezonde koopkracht zou gaan dan zou dit
volume substantieel geringer van omvang zijn geweest. Immers,
het zou dan om een verankerde geldsoort gaan met een
dienovereenkomstig handelsvolume. Het gaat evenwel puur om fake
fiat geld met een ongekend lage rente van nul procent, waarvan
het negatieve Amerikaanse handelscijfer in feite “een
bijproduct” is.
De Federal Reserve creëert geld from thin air middels de
uitgifte van Treasurys en leent dit weer als doorgeefluik terug
aan het ministerie van Financiën – vestzak broekzak.
Tegelijkertijd verruimen de commerciële banken hun kredieten via
het zgn. fractionele reserve banksysteem. Middels de praktisch
“gratis” rente vindt er nauwelijks additionele
kredietschuldgroei plaats. Maar ook een dergelijke “oplossing
vraagt uiteraard om een gezonder en stabieler draagvlak daar
centrale banken een dergelijke handelwijze zonder een
noemenswaardige “tegenprestatie” niet ad libitum kunnen blijven
faciliteren.
Surplus handelsstaten als China en Japan stallen de verkregen
dollars tot dusver deels nog in Amerikaans schatkistpapier,
waarmee de ongedekte schuldgroei impliciet in stand wordt
gehouden. Voorts vinden er ook onderlinge valuta depreciatie of
devaluaties plaats, uiteraard in fake valuta om er
handelsvoordelen mee te verkrijgen. Een handelstekort (doelend
op het Amerikaanse) is bijgevolg een bijverschijnsel van fake
money zonder hetwelk een dergelijk tekort nooit de huidige
omvang zou kunnen krijgen. Kortom, een stabiele munt zorgt voor
een stabiele groei en inherent hieraan tevens voor een gezond
monetair en ook ecologisch klimaat, waarbij aangetekend dat de
schade van de catastrofale klimaatrampen tot dusver nergens zijn
en worden meegewogen in het BBP cijfer. Sterker, het herstel
en/of de wederopbouw wordt doorgaans zelfs geplust in het BBP
cijfer meegenomen. Ook dit onderdeel blijft doorgaans onvermeld
op de financiële pagina’s van de media die er toe doen!
Schuivende panelen
De huidige gang van zaken zal China niet aanmoedigen om een
militaire confrontatie met de V.S. te zoeken maar juist om
geduldig af te wachten totdat de V.S. onder de schuldenlast zal
bezwijken. Daarna zou zich bijna onvermijdelijk een ‘range’ van
economische en politieke verschuivingen kunnen voltrekken,
waarbij het economisch en geopolitiek epicentrum van West naar
Oost verhuist. De thans in aanleg zijnde Zijde Route zou in dat
geval wel eens de life line voor Europa kunnen worden. Met zijn
recent uitgesproken “bescheiden” visie zou “grote roerganger” Xi
deze gedachte vóór wensen te zijn: "China will never seek
hegemony, expansion, or a sphere of influence no matter how
strong it may grow."
Niettemin is bovenstaande schets een denkbaar en stellig niet
onrealistisch scenario. Een vorm van staatskapitalisme zoals
China die thans kent en bezig is verder uit te bouwen, zou dan
tevens het nieuwe “lonkend perspectief” voor Europa kunnen
worden. Bij een reset zullen de edelmetaal producerende en
bezittende naties met China voorop “op het monetaire pluche”
plaats nemen.
Ondanks een groot tekort op de handelsbalans wenst India als
derde belangrijkste speler in de regio niet achter te blijven en
kocht volgens de centrale bank in Delhi in 2020/21 voor ruim 650
ton goud in of iets meer dan de totale Nederlandse reserve van
613 ton.
Wat doet de V.S.? Aan de hand van de gigantisch gezwollen Fed
balans zou je moeten veronderstellen dat er kennelijk voldoende
goud ligt opgeslagen om de gevolgen van een reset te kunnen
opvangen. De cruciale vraag is dan of een dergelijke
veronderstelling juist blijkt te zijn na de laatste audit in de
jaren ’50 met daarop volgend de “uitverkoop” i.v.m. de Vietnam
oorlog vóór de ontkoppeling in 1971 en de talrijke gold swaps in
de jaren volgend op de crisis van 2008/9. Met een te lage
goudreserve dreigt de V.S. meer dan “nat” te gaan en volgen er
over night automatisch Andere Tijden!
Robert Broncel Copyright, 27 april 2021
PS. deze column wordt ook verzonden aan DNB president Klaas Knot
alsmede aan ECB president Christine Lagarde. |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
