Homepage | De Markt
| Portefeuille |
Quotes| Archives | Aanmelden |
Contact
|
|
|
|
|
CRISIS COLUMN
(9 april 2022) |
|
Nog nooit heeft zich een situatie voorgedaan,
waarbij intussen vijf min of meer tegelijk optredende crises
zich manifesteren, afgezien van corona. De eerste en tweede
crisis dateren in feite reeds vanaf het in 1972 uitgebrachte
Rapport van de Club van Rome onder de titel “Grenzen aan de
Groei” dat onder afkoop door “de olieboeren” in de bureaula
verdween, met de thans bekende gevolgen. De monetaire crisis
dateert de facto reeds vanaf de ontkoppeling dollar/goud in 1971
en reëel vanaf de financiële crisis in 2008/9, terwijl de
geopolitieke annex olie- en voedselcrisis uit de (hernieuwde)
inname van de Krim in 2014 stamt. |
- Klimaatcrisis met de vraag of deze nog te
beteugelen is, mede vanwege de onstuitbare methaan uitstoot
binnen de poolcirkel waarover nauwelijks bericht wordt
- Biodiversiteitscrisis – zonder een
gezonde biotoop (onder een intussen opgelopen verlies van
ruim 70%!) loopt ons immuunsysteem spaak, waarover
vooralsnog evenmin veel ophef wordt gemaakt
- Monetaire crisis met op enige termijn
buitengewoon ernstige economische gevolgen op mondiale
schaal
- Geopolitieke crisis – focus op Oekraïne –
met de energie- en voedselcrisis in het spoor, zonder enig
positief perspectief.
|
Een crisis is een fenomeen dat te allen tijde om
urgente redenen om een oplossing vraagt. Gezien de toekomstige
leefbaarheid van onze habitat vragen de klimaat- en niet minder
de biodiversiteitscrisis wereldwijd als meest dominant om
permanente aandacht, onder een versnelde afbouw van de CO2 en
stikstofuitstoot. De monetaire crisis is in alle facetten in de
column aan de orde geweest zonder dat hiertoe nog een adequate
oplossing voorhanden is anders dan goud opnieuw aan een papieren
en/of digitaal systeem te ketenen. De jongste crisis op
geopolitiek terrein geldt als de meest ontvlambare gezien de
aanscherping van de sancties alsmede vanwege de wapenleveranties
door het Westen. Al met al bieden deze crises een uitdagend
vooruitzicht, waarbij het een het ander uitlokt!
Gezien de publiciteit sinds de inval van Poetin in Oekraïne
geniet de jongste crisis vooral veel aandacht vanwege de thans
betwiste bestaanszekerheid van het soevereine en onafhankelijke
Oekraïne, waartegen diverse NAVO staten – de voormalige Sovjet
satellieten – letterlijk aanleunen. Hoe gaat zich het een en
ander ontplooien(?), is een vraag die we allen op de lippen
voelen branden.
Vraag
Zou het kunnen zijn dat Poetin met de inval in Oekraïne een
eerste aanzet wilde geven om uiteindelijk de voormalige
Sovjet-Unie in ere te doen herstellen? Dan wel dat het hem thans
gaat om de verovering van Kiev, de wieg van de Russen sinds de
9e eeuw? Terwijl hiermee tevens een niet onbelangrijk deel van
de voormalige (satelliet)bufferfunctie jegens de NAVO zou
worden hersteld. Dat blijft gissen maar deze poging zal hij niet
zomaar wensen op te geven?
Kiem van Poetin’s ontsporing
Hoe anders stond Poetin bij zijn aantreden in 1990 tegenover de
NAVO? Toen hem die vraag destijds werd voorgelegd, zou hij
welwillend tegenover een lidmaatschap hebben gestaan. Echter,
havik James Baker, toenmalig BZ minister onder George Bush Sr
zou “zoiets” niet serieus hebben genomen en weggewuifd nadat de
Sovjet-Unie zo plots geruisloos van de aardbodem was verdwenen.
Daar komt bij dat de door Poetin gevraagde veiligheidsgaranties,
die aan drie voorwaarden dienden te voldoen, niet als al te
serieus werden beschouwd.
Oorzaak en gevolg
Het betrof de afbouw van aanvalswapensystemen langs de Russische
grens, de afbouw van de NAVO’s militaire infrastructuur in
Europa tot de situatie in 1997 toen de NAVO – Russia Founding
Act werd ondertekend alsmede een neutraliteitsverklaring m.b.t.
de voormalige Sovjet satellieten. Verbaal kwam Baker niet verder
dan ‘that NATO would not expand an inch eastward!’, waarop
destijds ook Gorbatsjov’s instemming met de eenwording van Oost-
met West-Duitsland als uitgangspunt voor een d’Étante tussen
Oost en West berustte. Het omgekeerde is evenwel gebeurd! De
satellieten werden bijna ‘overnight’ lid van de NAVO alsook de
EU, onder een zeker applaus van de Europese staten! Temeer in de
opvatting dat Nordstream I en II tot de “nodige verbinding”
tussen Europa en Poetin zouden moeten leiden. Deze ‘affronts’
dienen zonder meer als de dieper liggende oorzaken van de
huidige dramatische ontwikkelingen te worden onderkend. Een
gevolg kent altijd een oorzaak!
Na diverse confrontaties w.o. de MH17 affaire, de daarop
gevolgde inname van de Krim, de ‘regime change’ in Oekraïne
aangestuurd door het Witte Huis en de daarop gevolgde sancties
heeft Poetin zich weinig meer aan het Westen gelegen laten
liggen door juist te kiezen voor een puur tegenspel. Het bracht
hem terug tot de territoriale implosie van de S.U. die volgens
hem tot de grootste fout uit de Russische geschiedenis moeten
worden gerekend en ….. dit meermalen geuit! Of hij hieraan
refereert door Oekraïne binnen te vallen, zal nog moeten
blijken. Hij had in ieder geval de stille steun van z’n Chinese
buurman. Voorts zal de gedachte bij het Politbureau in China
hebben geleefd uit te zien naar de reactie van het Westen i.v.m.
het plan op enige termijn “de afvallige provincie” Taiwan in te
lijven.
Kortom, een dergelijk “boeiend” complex geopolitiek samenspel
lijkt voor het Westen lang niet zo ondenkbaar dan het oogt. Het
een kan wellicht niet los het ander worden gezien, een kwellende
vraag in het bijzonder voor de V.S. aan de overzijde van de
Stille Oceaan. Hierover wordt stilaan nagedacht door het
Pentagon.
Oude en nieuwe plannen
Daar komt bij dat zowel Poetin als Xi meer dan genoeg hebben van
de dollar als economisch sanctiewapen en bijgevolg streven naar
beëindiging van die rol als wereldreservemunt. Het is om deze
reden dat Poetin de petrodollar wenst om te zetten in de
petroroebel. Tegen deze achtergrond schermt hij ook met de
gedachte om de roebel aan goud te koppelen wellicht in overleg
met Xi die ook reeds een rol voor het edelmetaal heeft
weggelegd.
Als de rol van de dollar kan worden gewroken en gebroken komt de
V.S. op de knieën te liggen, met de nog zwakkere euro in het
spoor, zonder een schot te lossen. Of deze pogingen kans van
slagen zullen hebben, valt vooralsnog te bezien. Of Poetin
buiten de waard had gerekend gezien de regen van sancties
alsmede het geleverde Westerse wapentuig aan Oekraïne is nog
onduidelijk. Wel duidelijk is dat hij niet schroomt tot het
uiterste te gaan zoals blijkt uit de inzet van het meest wrede
en valse wapentuig, het plat bombarderen van allerhande
burgerlijke doelen in Oekraïne inclusief het toepassen van
genocide op de Oekraïense bevolking. Dat laat nog onverlet dat
hij z’n eigen bevolking onder een volledige gijzeling monddood
heeft weten te maken.
Perfide paranoïd
Al geruime tijd geleden werd duidelijk dat Poetin afstevende op
meer solitaire macht door de invloed van de Doema (parlement) in
te kapselen en zomede de rol van een onafhankelijke rechterlijke
macht en tegelijkertijd de pers begon te knevelen. Hieruit valt
af te leiden dat Poetin reeds veel langer voor zichzelf een
scenario had geschilderd om als een ouderwetse tsaar aan de slag
te kunnen gaan zonder door wie dan ook (Navalny?) voor de voeten
te worden gelopen. M.a.w. hier moet welhaast sprake zijn van een
reeds lang gekoesterde wens. Het navrante van dit alles is dat
een dergelijk scenario niet veel eerder door het Westen werd
onderkend of niet onderkend wenste te worden. Wie geloofde tot
voor kort in een overrompelende inval in Oekraïne? Sterker,
hierop was zelfs door het Pentagon niet gerekend(!), zelfs niet
terwijl Poetin alle kenmerken heeft van een zwaar gestoorde
perfide paranoïde geest die tot dingen in staat is die tot voor
kort als onmogelijk werden gehouden!
Vooral nu Poetin lijkt te zijn overgegaan tot de tactiek van “de
verschroeide aarde” tart dit alle pogingen om tot een vergelijk
te komen. Ergo, het is het zelfs niet ondenkbaar dat het Westen
alsnog op één of andere wijze in deze oorlog wordt gerommeld
onder aftekening van: |
- Een mondiale energie- en voedselschaarste
- (Stag/hyper) inflatie – JP Morgan
verwacht voor dit jaar een 40% commodity prijsstijging
- Mogelijke verstoring van het energie
transitieproces
- Toenemende sociale onrust op enige
termijn
- China’s onzekere rol binnen het huidige
geopolitieke bestek
|
Dit alles in ogenschouw nemende, zou ons er alles
aan gelegen dienen te zijn om zo snel mogelijk letterlijk de
lont uit dit onmogelijke kruitvat te trekken! Zo niet dan ligt
de bovenstaande menukaart wijd open gespreid op tafel!
Daarbij komt dat de ingestelde sancties jegens Rusland ook ons
zullen gaan bijten, waarbij je je kunt afvragen of de
draagkracht hiervan wel voldoende was door- en overzien.
Als voorbeeld hiervan gaf Jim Rickards – insider van alles dat
beweegt in en rond Washington inclusief de Federal Reserve – aan
dat Rusland en China een nieuwe financiële infrastructuur beogen
om daarmee de angel uit de sancties te kunnen trekken! Het lijkt
er nu op dat Biden hieraan lippendienst bewijst door Poetin
domweg “tegemoet” te komen vanwege de jongste sanctie die het
Rusland zelfs onmogelijk maakt om aan de betalingsverplichtingen
op de uitstaande schuld in dollars te kunnen voldoen. Met dank
aan de pet kan Poetin dollars als tegoed aanhouden en/of deze
bijvoorbeeld via sluikse wegen wellicht voor andere doelen
inzetten.
Op enige termijn is Washington technisch gezien uit op een
default van de Russische staat, zodat de schuldverplichtingen
niet langer kunnen worden nagekomen. Naar blijkt, beschikt Black
Rock als grootste beleggingsinstituut ter wereld over een
aanzienlijk quantum van de Russische schuld in dollars die bij
non performance een kettingreactie kan veroorzaken, waarmee een
mondiale liquiditeitscrisis in zicht komt. Voor Rusland en China
zou het uiteraard niet slecht uitkomen als de dollar hiermee uit
zicht zou geraken, aannemend dat de Fed hiertegen niet
opgewassen blijkt te zijn tegen de achtergrond van de trillions
aan uitstaande derivaten (‘weapons of mass destruction’ volgens
Warren Buffett.
Intussen hebben we te maken met een aantal serieuze onbekende
uitkomsten die tot een extra opwaartse prijsdruk kunnen leiden.
Voor degenen onder ons, die niet of onvoldoende zijn ingedekt
middels edelmetaal zal dit een ongekend economisch fasten seat
belts worden met een uiterst ongewisse toekomst, met een nog
somberder perspectief? |
|
 |
Robert Broncel
Copyright, 9 april 2022 |
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
