|
|
|
|
|
ANDERE TIJDEN XXXVII
(30 september 2020) |
|
Met de jongste
Fed ‘edicten’ dreigt het onwaarschijnlijke in de vorm van een
“gouden” toekomst steeds waarschijnlijker te worden. Niet alleen
dat het geld nu geheel gratis is maar het blijft gratis tot
(minstens) 2024, wat er ook gebeurt! (Jerome Powell, Fed
president). De overheid waar ook ter wereld die steeds meer
coronagaten moet dichten, zal opnieuw flink moeten bijlenen met
als “toegift” een beetje gratis negatieve rente. Sprookje?
Met dit
"goudgerande” vooruitzicht ligt de weg naar het financiële
paradijs in extenso open. De recente ingrepen van de bullion
banks met hulp van een stijgende dollar zullen dit
vooruitzicht niet meer blijvend kunnen verstoren. Alleen, hoe
langer dit uitstel van executie zich voortsleept des te sterker
“dit drama” zich zal ontvouwen! Vanuit het verleden wisten we al
dat “deze marsroute” nu eenmaal altijd gedoemd is te mislukken!
De periode van uitsluitend marktverstorende manipulaties zal te
boek komen te staan als de eerste mondiale “monetaire
staatsroof” ooit, met schier onvoorstelbare gevolgen voor met
name de minst draagkrachtigen. Het vermaledijde Covid fenomeen
vormt daarbij een factor van substantiële acceleratie.
Stijging
dollar
De kans op
verbetering van de economie alsmede een daling van de oplopende
budgettaire tekorten intussen al oplopend tot 15% van het BBP (V.S.)
is ver te zoeken. Vanwaar dan de stijging van de dollar? Deze
was het gevolg van een nieuwe vlucht in volstrekt waardeloos
Amerikaans staatspapier in samenhang met de nog altijd geringe
koopkrachtperceptie ervan. Toegegeven: staatspapier is
gemakkelijker verhandelbaar dan edelmetaal maar daarmee is dan
ook wel alles gezegd. |
|
 |
|
Met een
vraagteken achter Trump’s positie alsmede de vraag of hij de
uitslag van de a.s. verkiezingen (bij een gering negatief
resultaat) voetstoots zal accepteren, is de verwachting dat de
onrust op de financiële markten voorlopig aanhoudt.
Daling
edelmetaal
In deze
context is de goudprijs ondanks de toenemende onrust opvallend
genoeg juist gedaald. Met ruim 400 ton goud tussen maart en juli
ingevlogen vanuit Zürich beschikten da boyz weer over
meer armslag. Het is nu de vraag of het vrij weinig verhandelde
oktober contract (goud) op de COMEX straks enige tastbare
verduidelijking zal kunnen geven over de vraag of er opnieuw
goud ter beschikking is gekomen. In augustus droogde dit aanbod
op. |
|
 |
|
Niettemin is
de rol van de centrale banken goeddeels uitgespeeld, anders dan
“papier” spuien en ongetwijfeld nieuwe bailout operaties
uitvoeren, mochten deze opnieuw spelen. Dit duidt op niets
anders dan op het alternatief van een verder toenemende
“socialisatie” uitmondend in een verrassend totalitair
perspectief. Een model waarvan we bij de beëindiging van de
Koude Oorlog en tegelijkertijd de implosie van de Sovjet-Unie 30
jaar geleden meenden een definitief afscheid te hebben genomen.
Degenen die destijds een dergelijk perspectief voor het
hedendaagse kapitalistische model hadden geschilderd, zouden
nogmaals ongetwijfeld naar de mad house zijn verwezen.
Niettemin
faciliteerde de Fed alleen dit jaar al een slordige $5,2 biljoen
aan steunfondsen nodig om de Amerikaanse economie een steuntje
in de rug te geven vanwege de corona impact. Voorts werd er nog
op 16 september j.l. een operatie uitgevoerd van een half
biljoen bestemd voor ‘overnight’ leningen aan de repomarkt. Een
dag later ging er nog eens een biljoen richting de opkoop van
bedrijfsleningen en twee dagen later werd gemeld dat er een
lending facility beschikbaar werd gesteld om de zgn.
ingevroren geldmarktfondsen “te ontdooien”. Toe maar!
Frappant is
nog altijd dat Lenin 100 jaar geleden avant la lettre al
uitriep dat het kapitalisme aan debauching the currency
ten onder zou gaan! Een oorlog hiertegen zou bijgevolg niet
gevoerd behoeven te worden, hetgeen kompaan Trotzky met “een
ander” standpunt het land deed ontvluchten en later in Mexico
door de Gepoe (geheime dienst –‘s lands wijs, ’s lands eer) –
werd omgelegd. Lenin kon toen niet bevroeden dat ‘zijn’
Sovjet-Unie al binnen 70 jaar om dezelfde reden het loodje zou
leggen. Die oorzaak moest het in de internationale pers afleggen
tegen de scheefgegroeide machtsverhouding tussen de V.S. en de
Sovjet-Unie.
Intussen is
het begrotingstekort in de V.S. voor dit boekjaar opnieuw fors
opgelopen met een gat van ruim $3 biljoen, gegeven de inkomsten
ad $3,048 biljoen versus uitgaven van $6,054 biljoen. Ergo de
uitgaven bleken in het afgelopen budgettaire jaar tweemaal hoger
te zijn dan wat er binnenkwam. De specificatie staat hieronder
weergegeven. |
|
 |
|
Perverse
cijfers die zelfs tot voor kort never ever denkbaar
waren. Thans kraait er (nog) geen haan naar. De rechte rode
streep naar boven op onderstaande chart vormt de weergave
hiervan. De stichters van de United States of America zouden
bij het aanzien van dergelijke uitkomsten zich blijvend in hun
graf omdraaien. |
|
 |
|
De twin
deficits wijzen op de publieke schuldontwikkeling opgeteld
bij die van de centrale overheid in relatie tot het BBP.
Bijgevolg valt
er voor het edelmetaal nog een lange weg omhoog af te leggen.
Voor zilver zit er zelfs gezien de sterk opgedreven ratio met
goud van ruim 80 nog aanzienlijk meer in het vat. Bij een
relatie van de helft zou de prijs al met een factor twee
stijgen. Er is da boyz evenwel alles aangelegen om dat
perspectief “nog even” af te wenden. Gezien de geringere
marktomvang is dat gemakkelijker te verwezenlijken dan een
stijging van de goudprijs in te dammen. Middels trucages
inclusief hard gemaakt bedrog, waarvoor recent nog een
penalty van een miljard bij JP Morgan op de mat rolde,
blijft deze bank een hoofdrol op “dit thema” vervullen.
|
|
 |
|
Uiterst
belabberde positie centrale banken
Tot een jaar
geleden was de Fed nog in staat om de droom van ‘extend and
pretend’ enigszins levend te houden. Na de implosie van de
repomarkten 12 maanden geleden hebben de banken in een
permanente staat van reanimatie verkeerd die in vakkringen nog
steeds wordt aangeduid als het voorportaal van de toekomstige
implosie van het gehele monetaire systeem. De hieronder
geschetste beweging kan nog slechts één kant uit! Dit “plaatje”
betreft de vier grootste centrale banken ter wereld maar de
kleinere doen er nauwelijks of niet voor onder. |
|
 |
|
Monetaire
en/of fiscale stimulatie (Keynes en later Friedman) hebben in de
afgelopen jaren genoegzaam aangetoond geen deuk meer in een
pakje boter te kunnen schoppen, terwijl deze tredmolen evenmin
nog tot stilstand is te brengen.
Het mondiale
BBP is intussen al meer dan twee en een half maal beleend en dat
betreft allesbehalve een status quo situatie. De gevolgen laten
zich raden! Een voorproefje hiervan kennen we nog van de
ondergang van het derde Duitse Rijk waarop Hitler boven kwam
drijven. |
|
 |
|
Als gevolg van
de herstelbetalingen opgelegd na WO I schrompelde de Duitse
economie ineen met nogal “armoedige” gevolgen. Tenzij thans de
corona lockdown wereldwijd in de ban wordt gedaan en er op korte
termijn een puik vaccin bliksemsnel kan worden uitgerold,
ontstaat er wellicht nog een beetje ademruimte maar ook niet
meer dan dat. De financieel/ economische toekomst kon zich nog
nooit zo onafwendbaar aandienen. Het laatste eindje hangt dan
nog aan een vergelijking met het Japan scenario. Dit land laat
al sinds de beurscrash in 1989 een zelfde economisch
standstill beeld zien als gevolg van permanente monetaire
financiering, waarbij de staatsschuld inmiddels is opgelopen tot
bijna 240% van het BBP ofwel de hoogste ter wereld.
Geen vuiltje
aan de lucht? Jawel maar de Japanse munt is geen wereldvaluta,
de staatsschuld is nagenoeg geheel in Japanse handen en er moet
ergens nog een beste berg (Chinees) goud liggen! Over dit
laatste wordt in alle talen gezwegen. In dat kader vormt dit
land onvoldoende directe leidraad tot Andere Tijden.
Robert Broncel
Copyright, 30 september 2020
PS.
deze column wordt ook verzonden aan DNB president Klaas
Knot. |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
